Inspiratie
Beste Dick,
Aflevering 36, jaargang 3. Dat stond bij je laatste column van het afgelopen seizoen. Grappig trouwens dat de link naar je laatste column zegt dat het aflevering 35 van jaargang 31 is. Maar dat terzijde.
Bij die column vroeg ik me weer af – zoals ik me eigenlijk bij al je columns afvraag – waar jij je inspiratie voor dat schrijven vandaan haalt. Heet het eigenlijk wel een column? Of moet ik zeggen blog? Ik weet eerlijk gezegd niet of er echt een verschil is tussen die twee. Volgens Wikipedia is een blog of weblog een persoonlijk dagboek op internet, maar ook in blogs zie ik stukken verschijnen met een inleiding, uiteenzetting en punchline. Dat is dan toch ook een soort column? Aan de andere kant lees ik ook columns in de Libelle en de Margriet die meer op een dagboek lijken dan op een column. Eh..ja. Die lees ik dus bij ehm… nou gewoon ergens. Soms lees ik die dus wel eens.
Die columns dus, in de Margriet en de Libelle, die gaan bijvoorbeeld over ene Femke die rijlessen volgt. Of over Liselotte die zin heeft in vakantie. Margriet noemt het zelf al openbare dagboeken. Kijk, als dat een column is, dan is mijn boodschappenbriefje dat ook. Even weer Wikipedia erbij. Daar staat dat “de auteur (columnist) spits en uitdagend zijn mening ventileert”. Toch iets anders dan vertellen dat je rijles hebt gehad, dunkt me. Nou ja, wie het weet mag het zeggen.
Maar die inspiratie. Ik begrijp waar inspiratie voor muziek vandaan komt. Emotie – hoe rauwer hoe beter – zet je om in melodieën, in klanken en ritmes. Daar laat je dan wat muziektheorie (ja, weer Wikipedia) op los et voila; een nieuw nummer is geboren. Soms in een bevalling van luttele minuten, soms dagen of jaren.
Inspiratie voor een column begrijp ik ook wel een beetje. Een tijd geleden heb ik veel geblogd, of columns geschreven. Dat deed ik onder de naam Gewoonjohan. Na even googelen blijkt dat nu een of andere zanger te zijn die zelfs een fanclub heeft. Even voor de duidelijkheid: dat ben ik dus niet! Er blijken nog een paar columns van me bewaard te zijn op ColumnX. Van de honderden die ik geschreven heb. Ik maakte me in die tijd druk om veel dingen en dacht veel na. En dat schreef ik op. Inspiratie genoeg, want elke dag gebeurde er wel iets waar ik me druk om maakte of waarvan ik een overpeinzing op het digitale papier plaatste. Maar eerlijk gezegd zakt de moed me al in de schoenen als ik bedenk dat ik eens een stukje over dit of dat moet schrijven.
Maar het kan zijn dat ik nu al weer toe ben aan vakantie. Misschien heeft het iets met perfectionisme te maken. Als ik iets doe, wil ik het goed doen. Je herinnert je vast de eerste keren dat ik die solo van Feels so good speelde. Het ging telkens niet zoals ik wilde en daar baalde ik van. Bij muziek maken ga ik door om het dan toch goed te krijgen, maar bij het schrijven van columns, verhalen of stukjes loop ik tegen een muur op. Hoe doe jij dat eigenlijk?
Groet,
Johan
Beste Dick,
Aflevering 36, jaargang 3. Dat stond bij je laatste column van het afgelopen seizoen. Grappig trouwens dat de link naar je laatste column zegt dat het aflevering 35 van jaargang 31 is. Maar dat terzijde.
Bij die column vroeg ik me weer af – zoals ik me eigenlijk bij al je columns afvraag – waar jij je inspiratie voor dat schrijven vandaan haalt. Heet het eigenlijk wel een column? Of moet ik zeggen blog? Ik weet eerlijk gezegd niet of er echt een verschil is tussen die twee. Volgens Wikipedia is een blog of weblog een persoonlijk dagboek op internet, maar ook in blogs zie ik stukken verschijnen met een inleiding, uiteenzetting en punchline. Dat is dan toch ook een soort column? Aan de andere kant lees ik ook columns in de Libelle en de Margriet die meer op een dagboek lijken dan op een column. Eh..ja. Die lees ik dus bij ehm… nou gewoon ergens. Soms lees ik die dus wel eens.
Die columns dus, in de Margriet en de Libelle, die gaan bijvoorbeeld over ene Femke die rijlessen volgt. Of over Liselotte die zin heeft in vakantie. Margriet noemt het zelf al openbare dagboeken. Kijk, als dat een column is, dan is mijn boodschappenbriefje dat ook. Even weer Wikipedia erbij. Daar staat dat “de auteur (columnist) spits en uitdagend zijn mening ventileert”. Toch iets anders dan vertellen dat je rijles hebt gehad, dunkt me. Nou ja, wie het weet mag het zeggen.
Maar die inspiratie. Ik begrijp waar inspiratie voor muziek vandaan komt. Emotie – hoe rauwer hoe beter – zet je om in melodieën, in klanken en ritmes. Daar laat je dan wat muziektheorie (ja, weer Wikipedia) op los et voila; een nieuw nummer is geboren. Soms in een bevalling van luttele minuten, soms dagen of jaren.
Inspiratie voor een column begrijp ik ook wel een beetje. Een tijd geleden heb ik veel geblogd, of columns geschreven. Dat deed ik onder de naam Gewoonjohan. Na even googelen blijkt dat nu een of andere zanger te zijn die zelfs een fanclub heeft. Even voor de duidelijkheid: dat ben ik dus niet! Er blijken nog een paar columns van me bewaard te zijn op ColumnX. Van de honderden die ik geschreven heb. Ik maakte me in die tijd druk om veel dingen en dacht veel na. En dat schreef ik op. Inspiratie genoeg, want elke dag gebeurde er wel iets waar ik me druk om maakte of waarvan ik een overpeinzing op het digitale papier plaatste. Maar eerlijk gezegd zakt de moed me al in de schoenen als ik bedenk dat ik eens een stukje over dit of dat moet schrijven.
Maar het kan zijn dat ik nu al weer toe ben aan vakantie. Misschien heeft het iets met perfectionisme te maken. Als ik iets doe, wil ik het goed doen. Je herinnert je vast de eerste keren dat ik die solo van Feels so good speelde. Het ging telkens niet zoals ik wilde en daar baalde ik van. Bij muziek maken ga ik door om het dan toch goed te krijgen, maar bij het schrijven van columns, verhalen of stukjes loop ik tegen een muur op. Hoe doe jij dat eigenlijk?
Groet,
Johan
RSS-feed