BigBand Coevorden
  • Volgend optreden
  • Home
  • De Bigband
    • Huidige bezetting
    • Ontstaan
    • Waar en wanneer?
  • Mag ik meedoen?
  • Vacatures
  • Contact
  • Bandleden Only

Aflevering 7, jrg. 3

26/10/2011

 
Picture
Moe...

Mijn hemel, wat was ik moe, toen ik gisterenavond arriveerde bij de Muziekschool. Met rode ogen en trage bewegingen zette ik stoelen klaar, richtte mijn lessenaar in en zakte onderuit op mijn kruk in afwachting van wat zou gaan komen. Mijn embouchure was zo futloos, dat ik in één keer zuiver speelde (“onderkaak los!”, riep Jan Janning jaren geleden al tegen me.): “save the last dance for me”. Nou, wat mij op dat ogenblik betrof, hoefde ik die laatste dans niet en liet hem liever aan mij voorbij gaan. Het is wel een vrolijk nummer en ik moet zeggen, dat we de rumba-ritmes na 2 repetities al aardig onder de knie hebben. En dat zonder de bariton! Dat instrument vervult in deze latin versie een belangrijke rol. De basklank geeft als het ware body aan het nummer. En ook de gitarist heeft een belangrijke rol in dit nummer, waarbij het vooral gaat om het herhalen en vasthouden van een ritmisch gepeeld patroontje, één van de moeilijkste opgaven in het musiceren.


Picture
Ze zeggen wel eens: “muziek maken geeft je weer energie”, en dat is ook zo. Al blazende kwam ik weer een beetje bij. En na een klein uurtje kon ik weer zeggen: “(it) Feels so good”. 
Voor ons als saxofonisten is dit een moeilijk nummer. Niet omdat we zulke moeilijke passages hebben, nee, omdat we zoveel rusten hebben en omdat er een tempowisseling in zit, waar je alert op moet reageren, omdat je anders maten achter ligt… Nu hebben we de afspraak binnen de sectie, dat we altijd meespelen met degene, waarvan we denken dat hij of zij waarschijnlijk redelijk goed zit. Daardoor spelen we allemaal tegelijk de zelfde noten, al zijn dat soms niet de goede voor dat moment. Who cares!. 
Wat er wel toe doet is de beschikbaarheid van de bladmuziek. De een heeft alles op orde en de ander kijkt vaag in de richting van de dirigent in de hoop, dat die het antwoord heeft op de vraag: “waar is je partij?.” Ik denk dat het tijd wordt voor CQ om een Wifi-voorziening binnen de locaties te openen, gekoppeld aan een netwerkprinter om ter plekke de benodigde muziek uit te kunnen draaien. Of nog beter: er is een sponsor, die ons 22 tablets geeft, zodat iedereen altijd en overal zijn partituren ter beschikking heeft! Hoeven we ook geen lampjes meer op de lessenaars te zetten. Nou ja, plannen is gewoon lastig als je dat normaal niet doet. En daarbij: onhandigheid is een charme. Het vertedert. Waarom dat zo is weet ik niet precies, maar misschien roept het moeder- of vadergevoelens op. En tijdens de evolutie van amoebe (zie foto hierboven) naar mens is bepaald, dat we dan beschermend gaan optreden: ach, gossie…

Dick 

Aflevering 6, jrg. 3

19/10/2011

 
Picture
De CD

Trots stak hij zijn arm met daarin 6 cd’s omhoog. “Kijk”, sprak hij: “die heb ik gekregen en ik wil jullie één nummer laten horen, waarvan ik denk, dat jullie dat wel willen spelen…”. Vastberaden stapte hij naar de hoek van de oefenruimte, waar de installatie stond. We keken gespannen toe. Wat zouden we gaan horen? Een verjazzed nummer van Sting? Een lekkere rauwe relirock? Een rapnummer voor Dianne? Met een wijds gebaar drukte hij op de knop van de slede. Met enig gekraak opende de schuif zich en slikte het de cd in. En vervolgens: niets. Stilte, afgezien van een nauwelijks hoorbaar boertje uit de speakers. “Wat zouden we moeten horen?” vroegen we onze dirigent. “Nee, nee, dat is juist de verrassing”. En weg beende hij, het lokaal uit naar oorden, die wij niet konden waarnemen. Maar spoedig  reeds was hij terug met onder zijn arm een mini gettoblaster, voorzien van een klap, waaronder een cd-speler zat verborgen. Helaas waren de batterijen op en moest er gezocht worden naar een stopcontact in een zaal waar normaliter bevallige voetjes licht dansen en tutuutjes en maillots aan de bar steun zoeten. We moeten de cd nóg horen.
 We wisten inmiddels wel om welk nummer het ging. Enige deductie van de gemompelde tonen leidden tot you tube op de mobiel van Johan. Prima stuk en” ja”, dat willen we wel spelen.

Picture
We verwelkomden een gastspeler, die de tenorsectie kwam versterken. Ze kwam op het juiste moment. In rap tempo – jawel! – werden een viertal nieuwe nummers doorgenomen. Eerst een arrangement van Save the last dance for me. Een rumba, we worden nog een echt party-orkest. Vervolgens  Blue Moon, dat ingestudeerd wordt voor ons tweede optreden dit seizoen. Daarop volgden de Candyman om ons “zoet” te houden, Love is here to stay, die mij confronteerde met zomaar een verplichte solo en Feels so good, met een geweldige trompetpartij in het begin.

En al die tijd speelde het orkest met veel humor én geconcentreerd de nieuwe bladmuziek. Je merkt, dat de tijd die we nodig hebben om ons nieuwe nummers eigen te maken afneemt. De typische bigband-patronen in de arrangementen worden herkend en vlotjes gespeeld. Zij het dat de timing af en toe nog wel rammelt. “de..eer..ste..maat..een..twee..drie! en dan een ricochet aan eerste inzetten.
Tjee, wat is dat toch moeilijk. Ík ben precies op tijd, maar de rest!
Behalve de pianist. Paul zit onbewogen achter de piano, glimlacht minzaam en speelt de sterren van de hemel zonder dat het hem enige moeite lijkt te kosten. En dat, terwijl hij tien partijen tegelijk speelt….

Dick


Aflevering 5

11/10/2011

 
Picture
Horoscoop

Ik sla de krant op en zoek naar mijn horoscoop voor vandaag. Jammer, mijn krant hééft geen horoscoop. Gerard leest blijkbaar een andere krant. Gelukkig is internet er nog. Ik lees: “Vandaag bereikt Uranus, de planeet van de onvoorspelbaarheid, Venus, in je sector van relaties.”
Ik denk na. Staat hier, dat mijn relaties – vandaag - onvoorspelbaar  worden? Dat is dus oppassen. Vanavond verkeer ik onder muziekrelaties. Wat zal er gebeuren? Ik fantaseer: dit keer staat er niet één, maar staan er 3 trombonisten. (Waarschijnlijk klopt het eerste deel van die zin wel…). Ik fantaseer verder: Dianne zingt het tweede en derde couplet met improvisaties; Elvira heeft vanavond geen zin in spelen; Hans eist alle saxsolo’s op en verbaast ons allen door wat hij kan; Teun, trombone, speelt uit een mapje, waarin de stukken alfabetisch zijn opgeborgen; Frans presenteert de stichting Vrienden van de BB Coevorden  en meldt, dat de eerste vrijwillige donaties zijn binnengekomen; Ik zelf speel op een houten (!!) rietje en het piept niet; Gerard weet geen adequate mopjes te vertellen na elk nummer; Arjen speelt een gitaarsolo, die ook voor in het orkest te horen is; Tim lacht vrijuit.
Maar Uranus is onvoorspelbaar.Dus deze gedachtenspinsels zullen dan wel niet kloppen.

Picture
Ik wacht het maar af. Ik ga straks zitten en zie wat er op mij afkomt. Alhoewel, na het concert vorige week van het JazzArt Orchestra past enige bescheidenheid. Toch maar hard oefenen voor de uitvoering op 13 november. Want één ding is zeker: er is dan een overvolle zaal. De Jongbloedvaarders, waar wij te gast zijn, heeft een trouwe aanhang, die meestal al ruim van te voren (denk aan een uur) plaats neemt in de zaal om van een goede plaats verzekerd te zijn. Samen met het mannenkoor spelen we Blue Moon, een nummer, dat iedereen in de zaal wel zal kennen, gezien de leeftijdsopbouw van het publiek. We zouden er een meezinger van kunnen maken, met Dianne als een soort Vera Lynn voor de troepen… Nou ja, eerst maar eens instuderen. En misschien is dit één van de nummers voor onze demo-opname. Binnenkort gaan we de studio in. Dan komt het er op aan. Ik maak me nu al zorgen. Henri Gerrits, die als bereidwillige invaller vaak onze optredens ondersteunt, fluisterde me een poosje terug in mijn oor, dat hij mijn solo prachtig vond, maar er helaas niets van gehoord had. Dat vond ik prachtig en geruststellend. Bij een opname echter zijn de solo’s – neem ik aan – wel hoorbaar. En dan moeten ze goed zijn. Ik denk dat ik voor die gelegenheid maar een vooraf ingespeeld bandje meeneem. Al hoewel: er zijn songs en solo’s, die slechts uit één - weliswaar mooie - toon bestaan. Het ritme is dan de improvisatie. Ik ga mij daar maar eens op toeleggen.

Dick 


(PS: hoe onvoorspelbaar. Hedenavond was er door ziekte geen repetitie. De horoscoop had mij al gewaarschuwd...)

    Foto
    Picture
    Foto

    RSS-feed

    Archives

    Januari 2013
    December 2012
    November 2012
    Oktober 2012
    September 2012
    Juli 2012
    Juni 2012
    Mei 2012
    April 2012
    Maart 2012
    Februari 2012
    Januari 2012
    December 2011
    November 2011
    Oktober 2011
    September 2011
    Juni 2011
    Mei 2011
    April 2011
    Maart 2011
    Februari 2011
    Januari 2011
    December 2010
    November 2010
    Oktober 2010
    September 2010
    Augustus 2010
    Juni 2010
    Mei 2010
    April 2010
    Maart 2010
    Februari 2010
    Januari 2010
    December 2009
    November 2009
    Oktober 2009
    September 2009

Photos used under Creative Commons from DJ Buck, maartmeester