BigBand Coevorden
  • Volgend optreden
  • Home
  • De Bigband
    • Huidige bezetting
    • Ontstaan
    • Waar en wanneer?
  • Mag ik meedoen?
  • Vacatures
  • Contact
  • Bandleden Only

aflevering 40, jrg. 2

24/6/2011

 
Picture
Over gewicht, overgewicht, overwicht…

“Weet je wel, dat dat niet goed voor je is?” sprak de lange tenorist tegen me, terwijl ik aandachtig de steeds legere vakken van AH bestudeerde op zoek naar pure chocolade, 78%. Me betrapt  voelend draaide ik mij om en lachte schaapachtig. Waarom? Is er een taboe  aan het ontstaan? Mag je geen lekkere dingen meer kopen omdat dat slecht is voor je gezondheid en – meestal daaraan voorafgaand – je lijn? Ik denk het wel en ik doe er dus zelf hard aan mee. Neem nou zo’n aanlokkelijk ijsje van 200 gram heerlijke roomijs gedompeld in bijna zwarte chocolade met kleine brokjes hazelnoot daarin. Als ik hem aanpak en naar mijn mond breng, de ogen gesloten, de geur als aankondiger ruikend, flitst er meteen door mijn hoofd, dat ik een half pakje boter aan het consumeren ben (Mag’k (n)um?). En als ik bedank voor de vlierbessensap (vers geperst, uit eigen tuin) met kleine stukjes bloemkool en worteltjes daarbij en daarvoor in de plaats een colaatje neem – met chips en dipsaus -, dan kreun ik van binnen, dat ik morgen weer wat meer moet bewegen om deze zonde wit te wassen. Vooral ’s zomers doet zich dit fenomeen voor. Rond de feestdagen is het anders. Dan hoor je met trots te vertellen, welk menu van 7 gangen – nog afgezien van de amuses en spoons – je met familie en vrienden hebt genuttigd. Natuurlijk met als toevoeging: “volgend jaar ga ik afvallen”.

Picture
Hoe zit het met het gewicht van musici? Ik heb het dan natuurlijk over het gewicht, dat je kan aflezen op die veel te kleine cijfertjes in de buurt van je tenen. Niet over het overdrachtelijke gewicht: de invloed en waardering, die een musicus heeft resp. ontvangt. 

OK, ik draai mij eens om, want voor mij staat een dirigent wiens bezigheden duidelijk in evenwicht zijn met zijn voedselinname. Rondkijkend moet ik constateren, dat de bigbanders allemaal binnen de norm vallen. Een enkeling verkeert waarschijnlijk aan de rand van Quetelet-index, maar over het algemeen…. Zelfs de drummer schijnt afgevallen te zijn.

Ik kijk weer voor me. 3 Juli, dus een plein vol sporters. Afgetrainde types, zwetend na hun loop. Maar zie, er zijn toeschouwers. Vanzelfsprekend kijk ik ze vanuit de band alleen maar op de rug. Ze kunnen ons immers niet horen boven het geluid van de boxen aan de finish. Ze weten niet eens dat we er zijn, met uitzondering van onze vaste groupies natuurlijk. En ze missen het onverwachte optreden van Dianne c.s. als tussenact. Maar dit terzijde. De toeschouwers. Die zijn over het algemeen te dik. Zij musiceren niet. Ik zie heupen, die uit meerdere lagen bestaan, benen, die doorlopend langs elkaar schuren en nekken, waarvan de kin rechtstreeks overgaat in de borstpartij. Ja ikweet het wel: mollig zijn is in, Twiggylook is uit. We gaan langzaam maar zeker richting Rubens...

Picture
Zijn er dan helemaal geen dikke mensen werkzaam in de muziek? Ja zeker. Ze zijn er en ze waren er. Neem de gospelzangeres Mahellia Jackson, letterlijk een grootheid. Of wat dacht je van Luciano Pavarotti. Of dichter bij huis  Rita Corrita om maar iemand te noemen. In de jazz vind je ze ook. Wie is ook alweer niet zo lang geleden overleden? Oh ja,  BB King. Toch is elke avond optreden blijkbaar een goede voorwaarde om niet al te “chubby” te worden.

Welaan, de repetities en optredens voor dit seizoen zijn voorbij. Wat zal ik dik worden…

Tot volgend jaar.

Dick 

aflevering 39, jrg. 2

24/6/2011

 
Cést le ton, qui fait la musique

Dit bekende “Nederlandse” gezegde is waar. Natuurlijk, muziek zonder tonen bestaat niet. En hoe je de muziek beleeft, wordt bepaald door de volgorde en duur waarin je ze speelt. Allemaal waar. Maar net zo goed als niet de woorden , maar de manier waarop ze worden gesproken, de inhoud van de boodschap bepalen, zo geldt voor de muziek, dat niet alleen de geschreven en gespeelde noten iets mooi, ontroerend, of wat dan ook maken, maar dat de plaats, wat je aan het doen bent en hoe je je voelt minstens een even grote rol spelen. En dat is toepasbaar op meer dingen. Denk aan de wijn, die je hebt meegebracht, omdat die daar in Faro zo ongelofelijk lekker smaakte en dat voor die prijs! Thuis, de wind giert om het huis, de kat heeft overgegeven en het eten is aangebrand, blijkt het een gewone, te zure tafelwijn te zijn (Dirck van de Broek:  €1,95 per 0,75 liter).

Ik kom hierop, omdat ik onlangs (daarmee bedoel ik gisteren) heb staan luisteren naar een vader en zijn dochter van ongeveer 9 jaar, die jigs en reels speelden voor de aanwezige kampeerders. Echt heel goed. En dan die zwoele avondlucht erbij, merels, die hun laatste lied floten (voor die dag dan) en een voldaan gevoel in de maag, dank zij de provinciaalse paddenstoelenschotel: perfect! Een paar jaar geleden was er ook zo’n geniet-moment: een paar studenten van het conservatorium van Madrid waren op een vakantiereis door Frankrijk, waarbij ze hun eten, drinken en verblijf verdienden door het geven van concerten in – toch leegstaande – kerken en op campings. Groot succes. Ze speelden voornamelijk klassieke gitaarmuziek van Spaans componisten. Zonnetje erbij, of rokende kaarsen, de geur van Oleander en een rijtje kromgetrokkken oudjes op de eerste rij. Heerlijk.

Ik had dit graag allemaal aan jullie willen laten horen, maar helaas, internet is in Frankrijk nog een schaars goed en dus moeten jullie het doen zonder de gebruikelijke links. Je moet me zien zitten! De camping adverteert met :Wifi présent et gratuit. In de praktijk betekent het, dat ik nu op een plastic stoeltje voor de deur van het Bureau de Reception zit, met een ontvangst van 1 streepje en een downloadsnelheid van 2 kb. Vooroorlogs en onmogelijk om te werken. En om de ellende nog groter te maken nadert daar een Engelsman met een laptop. Hij zet zich onder een boom in de buurt en maakt dat ik mijn 2kb nog moet delen ook. Ach, het is mooi weer. Ik zie het maar als een vorm van onthaasten… 

De saxofoon heb ik thuisgelaten en ook de daarbij behorende bladmuziek (campinggasten blij). Het zal mij benieuwen hoe het weerzien met mijn Yamaha zal zijn. Voegt hij zich direct weer naar mijn onwennige lippen? Moet ik op zoek naar lichtere rietjes om er weer in te komen? De tijd zal het leren. Eerst ga ik beginnen aan het volgende boek, want dat is wat je veel doet op vakantie lezen. Het book heet: Tricks and licks as played by Ben Webster. Moet je straks mijn solo’s horen…

Dick

Aflevering 38, jrg. 2

7/6/2011

 
Picture
De muur

Ik was er zelf nog niet opgekomen. Zo geconcentreerd was ik op de noten voor mij. Het was de muur, de witte muur. Een vlak van 9 x 4 meter, helemaal gaaf en onbesmet, smekend om beschilderd te worden. Het  voorstel kwam van Henk, de baritonist, maar na enige schroom bekende Gerard, dat het idee al eerder geopperd was. Niet origineel dus, maar wel gewenst blijkbaar.
Hoe maak je van zo’n muur iets bijzonders? Koffie, op willekeurige wijze tegen de witte muur gesmeten, geeft een verrassend effect. Misschien wat saai op de lange duur en wellicht wordt het ook niet door iedereen als kunst gezien (de link is vermoeiend overigens). Gewoon schilderen dan. Grote vlakken, een mengeling van Corneille en Mondriaan. Als een opdracht voor de CQ School voor de beeldende kunst en multimedia. Die afdeling zou dan ook kunnen zorgen voor het derde idee: een multimediale presentatie op de witte muur. Beetje onrustig misschien als je je D-examen doet, maar het sluit wel aan bij de presentatie in het gemeentehuis. Maar uiteindelijk was de beste ingeving: Elvira, ondersteund door anderen kon zij haar gang gaan op de muur. Wat zou ze dan doen, vroeg ik me af? Een mooi “trompe d’oeuil” – een doorkijk naar de werkplek van zwetende ambtenaren (is natuurlijk een grapje…)- , of allegorische voorstelling van een bewapende Coe (die) Vor Den stadspoort overgave vraagt. Of misschien iets abstracts, waar mensen over kunnen twisten wat het voorstelt.

Picture
We doen Don’t Stop. Het is bedoeld als stimulans voor al die hardlopende mensen op 3 juli, die overwegen de pijp aan Maarten te geven. Maar voor we daar aan beginnen, stemmen we (ik bedoel niet of we het wel of niet gaan doen, hoor. Zo werkt dat niet bij ons) en improviseren we op de blues toonladder. Dat wil zeggen, nadat er een uitgebreide discussie is geweest met diverse herhalingen over de opbouw van die ladder. Kleine terts? En daarna? F Fis G? En nog een Bes? Even opschrijven! Nee, ik probeer wel gewoon. Hoe zit het als je in Eb speelt? Een Des? Ik vind een Cis makkelijker, kan dat ook? 12 Maten improviseren? Met die toonladder? Doe ik! Nooit gedaan. Eén keer met Henri. Alleen? Kom op mensen, gewoon beginnen! De rest begeleidt. Welke ritme? Welke noot? Iedereen hetzelfde? Henk piept, of liever zijn riet piept. “Mijn riet is gescheurd.” Deze uitspraak lokt weer tientallen commentaren, dubbelzinnigheden, moppen, rijmpjes, anekdotes enz, enz, enz, uit. Zo schieten we lekker op. Maar uiteindelijk doet iedereen zijn ding: improviseren op een bluesschema. 

Don’t Stop dus. Maat voort maat worstelen we ons door het simpele arrangement heen om alles gelijk te krijgen: “opnieuw!” Maar het lukt en het staat als een huis, ook zonder ritmesectie eronder. Over naar Green Onions. Zelfde laken een pak en dan is de avond weer voorbij. Volgende week geen repetitie – en dus geen blog - vanwege examens. We komen dan allemaal luisteren naar Tim, die dan zijn “vrije kuur” op de altsax speelt. Het gaat vast goed!

Dick

This is your new blog post. Click here and start typing, or drag in elements from the top bar.
    Foto
    Picture
    Foto

    RSS-feed

    Archives

    Januari 2013
    December 2012
    November 2012
    Oktober 2012
    September 2012
    Juli 2012
    Juni 2012
    Mei 2012
    April 2012
    Maart 2012
    Februari 2012
    Januari 2012
    December 2011
    November 2011
    Oktober 2011
    September 2011
    Juni 2011
    Mei 2011
    April 2011
    Maart 2011
    Februari 2011
    Januari 2011
    December 2010
    November 2010
    Oktober 2010
    September 2010
    Augustus 2010
    Juni 2010
    Mei 2010
    April 2010
    Maart 2010
    Februari 2010
    Januari 2010
    December 2009
    November 2009
    Oktober 2009
    September 2009

Photos used under Creative Commons from DJ Buck, maartmeester