BigBand Coevorden
  • Volgend optreden
  • Home
  • De Bigband
    • Huidige bezetting
    • Ontstaan
    • Waar en wanneer?
  • Mag ik meedoen?
  • Vacatures
  • Contact
  • Bandleden Only

Aflevering 9, jrg. 4

28/11/2012

 
Foto
Mooi, niet mooi

Hoi, daar ben ik weer. Ja, het is een paar weken rustig geweest en over het waarom heb ik al geschreven. Nu zijn de inkopen gedaan, de cadeautjes ingepakt en de gedichten geschreven en kan ik mij weer wijden aan de proza. 

Dat dichten is trouwens wel leuk werk. Ja, natuurlijk is er de bekende Sinterklaasrijm: Sint zat te denken, wat hij jou zou schenken… Maar leuker zijn de gedichten á la Annie M.G.: 

strootjes, lootjes, nootjes! 
Wat drommel, waar zijn de kadootjes! 


Ik ben wel een liefhebber van haar. In elk gedicht, of het nu voor kinderen is of voor volwassenen, of het nu bedoeld is om voor te lezen of om te zingen, altijd zit er een verborgen humor in. Altijd zie je haar met een ingehouden grijns de mensen op de hak nemen, zonder ze te kwetsen. Zelfspot en relativeringsvermogen zijn daar de voorwaarden voor en die eigenschappen heeft niet iedereen.

Hoewel Sinterklaas het volgens  “de pers” dreigt te verliezen van Kerstmis (niet de kerst-”man”, want eigenlijk hoor je mensen daar nooit over praten. Het gaat met kerst om de sfeer, de boom en eventueel de cadeaus eronder), ergens, diep in ons wezen, is Sinterklaas voor eeuwig verankerd. Elk verhaal over de Sint levert wel een glimlach op. Sinterklaas hoort bij onze cultuur. En overal ter wereld wordt Sinterklaas gevierd in de Hollandse Clubs en de Ambassades. Ik zou wel eens willen weten hoe de gemiddelde buitenlander aankijkt tegen onze zwarte pieten met die grote zakken op de rug. Ik denk hetzelfde als wij bijvoorbeeld de Schotse tradities of historische optochten in Spanje bekijken. 

Foto
Tradities zijn er natuurlijk in de muziek ook. Ik denk daarbij aan het Nieuwjaarsconcert in Wenen, de de vele uitvoeringen van het Weihnachtsoratorium rond Kerst,  de slotnummers  van de Prinsengrachtconcerten en het bevrijdingsconcert op de Amstel. Publiek wacht erop, klaar om het uit volle borst mee te kunnen zingen. Een poosje heb ik gedacht, dat ook de Bigband Coevorden een traditie aan het invoeren was. De laatste concerten eindigden we tenslotte altijd met “Knock on Wood”, om het publiek nog even een stevige boost te geven richting huis. Maar dat lijkt het toch niet te worden. Steeds meer dansbare muziek sluipt ons repertoire binnen. Ik blij, natuurlijk en het publiek ook. Lange ingewikkelde solo’s, hoe goed bedoeld ook, geven meer voldoening aan de uitvoerenden, dan aan het publiek (tenzij het kenners zijn natuurlijk). Het publiek wil makkelijk toegankelijke muziek horen. Muziek, waarvoor de musicus/criticus (soms stiekem, want au fond  is het een beleefd mens) zijn neus ophaalt. 

Het zijn twee werelden. Ik luister anders naar muziek, dan – bijvoorbeeld - mijn partner. Zij ervaart het, ik analyseer het: wie heeft er gelijk? Juist, ja. Muziek gaat tenslotte over gevoel en niet over techniek. Daarom vindt “het publiek” een mooi gezongen “Edelweiss”, mooier dan een voortreffelijke uitvoering van Götterdämmerung van Wagner (dit fragment duurt “maar” 4,5 uur…). Maar toch, een goede bigband is altijd mooi, hoe ingewikkeld het arrangement ook is.

Dick


Aflevering 8, jrg. 4

9/11/2012

 
Foto
Vroemmm

Op de foto in je vorige brief kon ik niet goed zien of er nog witte wijn in het glas zat of niet. Beter van niet, omdat het beter is voor je smartphone én omdat dan het geluid meer ruimte krijgt. Sinds ik saxles heb gekregen van Jan Janning, weet ik veel meer over de vorm, vulling en plaatsing van klankkasten. Hij is een expert op het maken van geluidsboxen en hoort meer in een box dan jij en ik ooit zullen waarnemen. Die geluidskasten zitten natuurlijk ook in het drumstel van onze drummer. Onze dirigent hoort dat ook en heeft vaak speciale wensen over het gebruik van deze trommels. Dat is een leuk proces. Zijn opvattingen over percussiegebruik bij jazz zijn andere, dan de pop- en rockopvattingen van Herralt. En mijn ideeën over drumbegeleiding wijken weer af van die van hun. Zelf ben ik een ballad-man: slow Bossa’s, romantische jazzballads, emotievolle Fado’s, melancholieke Tango’s en vertederende folkssongs liggen meer in mijn lijn en vragen dus om brushes. Brushes zijn de hedendaagse slagwerker vreemd. Die dingen hoor je haast niet. En tussen al dat electronisch geweld van nowadays is het gekras van een paar sprietjes ijzer niet waar te nemen. Roffels daarentegen doen het goed. Ook bij bigbands. De roffel kondigt de blazers aan, dat er een einde komt aan wat dan ook: het nummer, de frase, de solo of de drummer zelf. 

Foto
“Het moet klinken als Vroemmm”, roept Gerard dan en wij associëren. Waar doet Vroemmm ons aan denken? Een beginnende bromfietsrijder, die de werking van zijn gashandel uitprobeert? Het geluid van een passerende straaljager op geringe hoogte, waar we hier regelmatig van mogen genieten? Of toch meer het storten van een bak net geoogste aardappelen in een lege container? Tijdens de repetitie hebben we ons een kwartiertje beziggehouden met het interpreteren van de wens van de dirigent. De conclusie was, dat Gerard een roffel bedoelde die het gevolg was van het met niet te grote spanning vasthouden van een drumstick op een strak gespannen vel van de snaredrum na daling met middelmatige snelheid van deze in de richting van de gewenste plek. Als je wilt weten hoe dat klinkt, kom dan zaterdagavond naar CQ Emmen. Daar spelen we een uitgebreid programma op het flowerpowerfeest. Weinig flower, maar veel power. Onze muziek is niet zo lief, als je je meestal voorstelt bij het begrip Flowerpower. We zullen het daarom moeten zoeken in de uitdossing van onszelf. Gerard mailde ons al enige voorbeelden en ik heb al een bezoekje gebracht aan mijn moeder in de hoop, dat zij de kleren uit die tijd nog bewaard heeft, omdat moeders vaak hun herinneringen ook met stoffelijke zaken op zolder koesteren. Maar nee…
Achteraf denk ik, dat de wijde broeken met breed uitlopende pijpen uit die tijd mij nu te strak zouden zijn en dat de superruime shirts van toen, mijn lijf nu strak zouden omgorden, dus gelukkig maar.

Zaterdag beginnen we om 8 uur en we spelen meer dan een uur, verspreid over de hele avond. Leuk! En er zijn kaarten te kopen aan de zaal.
Ik weet, dat jij er ook zal zijn. Met je Lefreque en je bronzen trompet en dat is op zichzelf al een reden voor mensen om te komen vind je niet?

Groet,
Dick


Aflevering 7, jrg. 4

2/11/2012

 
Foto
Stilte

Coevorden, 1 november 2012

Och man, breek me de bek niet open. Druk, druk, druk… Met werk, ja. Dit nummer is niet op mij van toepassing. Maar dat doe ik natuurlijk mezelf gewoon aan. Daarbij ondersteund door mijn enthousiasme en verantwoordelijkheidsgevoel. En ambitie, en..

Ja, soms zit je gewoon jezelf in de weg. Ik kan me voorstellen dat zo’n gebied zonder 3G en Wifi je eigenlijk verplicht tot wat rust. Zou voor mij ook niet gek zijn. Als ik mijn werk al af heb, bedenk ik wel iets voor muziek of de tuin. Even rustig zitten, zit er niet in. Ik heb nog zoveel te doen. Volgens mij werkt mijn hoofd continu door. Denk ik niet over het werk, dan vallen me melodieën in voor nieuwe liedjes. Of bedenk ik dat ik toch het gras nog moet maaien. Af en toe in de auto zet ik de radio uit. Dan rijd ik van Groningen naar Coevorden in complete, nou ja compleet, stilte. Slechts het geruis van de rijwind en banden hoor je. En dan is het wel heel quiet.

Misschien is het weer tijd voor vakantie. De vakantie die jij beschrijft doet me denken aan een vakantie van heel vroeger. Nou, voor mij van heel vroeger. We gingen toen naar Vlieland. Dat was me toch een megareis. Eerst helemaal vanuit Assen, want daar woonden we toen, naar Harlingen toe. Dan zit je als klein kind al uuuuuren in de auto en kom je bij de zee aan. Bij een echte haven. Kun je je voorstellen hoe magisch zoiets is? Je ziet ineens een hele nieuwe wereld. En dan mag je ook nog op de boot. De vakantie kon op dat moment al niet stuk. Wat ik me daarvan ook nog goed kan herinneren is dat we, op Vlieland aangekomen, op een kar klommen en dat die door een tractor getrokken werd. En voor ons ook zo’n tractor met wagens. En achter ons ook al. Allemaal in colonne naar camping Stortemelk.

Van de foto’s weet ik dat we daar veel naar het strand zijn geweest en dat we ook gefietst hebben. Veel meer weet ik er niet van, behalve dan dat er twee mannen waren die verhaaltjes vertelden voor het slapengaan. Zij noemden zich de zomerburgemeesters van Vlieland.

Een aantal(?) jaren later, zagen we ze op tv. Het bleken de heren van Circus Custers te zijn. Natuurlijk was ons hele gezin direct fan.

De laatste jaren gingen we op vakantie naar Frankrijk. Daar reden we natuurlijk naar vele leuke dorpjes toe en onderweg ging de Franse radio aan. In 2009 ontdekten we zo Coeur de Pirate. Dat was zo vaak op de radio te horen, dat we het aan het eind van de vakantie konden meezingen. De radio is zo’n leuke manier om nieuwe muziek te ontdekken. Tenminste als het radiostation waarnaar je luistert nieuwe muziek draait. Thuis gekomen zoek ik dan dat bandje met dat nummer op op internet. En dan klik je door naar een aanbeveling van YouTube en kom je zomaar op weer een andere artiest. Zo vind je de leukste pareltjes.

Maar op vakantie hebben we ook vaak muziek aan staan. De laatste jaren tenminste. Want nu kunnen de telefoons het goed laten horen en kun je voldoende muziek op je telefoon zetten. Dat klinkt niet altijd goed, maar daar hebben we een oplossing voor verzonnen (foto). En we gingen dan met de jongens (10 en 12 jaar) dobbelen en kaarten. Tot het te donker was om nog wat te zien. Dan ging de hele familie naar bed. En ik bleef nog even zitten met een glas wijn. Genietend van de stilte.

Johan Boekema


    Foto
    Picture
    Foto

    RSS-feed

    Archives

    Januari 2013
    December 2012
    November 2012
    Oktober 2012
    September 2012
    Juli 2012
    Juni 2012
    Mei 2012
    April 2012
    Maart 2012
    Februari 2012
    Januari 2012
    December 2011
    November 2011
    Oktober 2011
    September 2011
    Juni 2011
    Mei 2011
    April 2011
    Maart 2011
    Februari 2011
    Januari 2011
    December 2010
    November 2010
    Oktober 2010
    September 2010
    Augustus 2010
    Juni 2010
    Mei 2010
    April 2010
    Maart 2010
    Februari 2010
    Januari 2010
    December 2009
    November 2009
    Oktober 2009
    September 2009

Photos used under Creative Commons from DJ Buck, maartmeester