De kerstboom
Al ver voor Sinterklaas stonden ze er al: de kerstbomen. Omgezaagd in september, vervoerd in oktober, verkocht in november en uitgevallen net voor Kerst…
Een van de voordelen van het wonen in Drenthe is, dat je vers gerooide bomen kunt kopen of bomen-met-kluit, die de dag ervoor eruit gespit zijn.
Onze boom komt in de laatste week voor kerst in huis en blijft dan staan tot 3 koningen, tenzij de uitval ervan zo hevig is, dat het uiterlijk niet meer in verhouding staat met het noodzakelijke opruimwerk. En elke keer vind ik het jammer als hij weer uit het interieur verdwijnt: de geur, de lichtjes, de knusheid…
Enfin, het is nog niet zo ver. De boom moet er eerst nog komen! Het voorwerk bestaat uit de Kerstmuziek. De radiozenders doen hun best om mij in de goede sfeer te brengen en alle tophits komen langs. Je loopt door het winkelcentrum, waar dan ook, en de kerstmuzak hitst je op om toch maar meer uit te gaan geven. Vanuit alle winkels knipogen talrijke ledlampjes mij uitnodigend toe: kom toch binnen.
Al ver voor Sinterklaas stonden ze er al: de kerstbomen. Omgezaagd in september, vervoerd in oktober, verkocht in november en uitgevallen net voor Kerst…
Een van de voordelen van het wonen in Drenthe is, dat je vers gerooide bomen kunt kopen of bomen-met-kluit, die de dag ervoor eruit gespit zijn.
Onze boom komt in de laatste week voor kerst in huis en blijft dan staan tot 3 koningen, tenzij de uitval ervan zo hevig is, dat het uiterlijk niet meer in verhouding staat met het noodzakelijke opruimwerk. En elke keer vind ik het jammer als hij weer uit het interieur verdwijnt: de geur, de lichtjes, de knusheid…
Enfin, het is nog niet zo ver. De boom moet er eerst nog komen! Het voorwerk bestaat uit de Kerstmuziek. De radiozenders doen hun best om mij in de goede sfeer te brengen en alle tophits komen langs. Je loopt door het winkelcentrum, waar dan ook, en de kerstmuzak hitst je op om toch maar meer uit te gaan geven. Vanuit alle winkels knipogen talrijke ledlampjes mij uitnodigend toe: kom toch binnen.
Ook dat hoort bij Kerst: lichtjes. Niet iedereen doet dat even smaakvol overigens. Nu valt er over smaak te twisten, maar vanuit mijn kamer kijk ik recht op een roodverlichte boom. Dat wil zeggen: er is een boompje en dat is vol gehangen met fel brandende rode lichtjes. Overdag wordt de kracht van de leds gecompenseerd door daglicht, maar ’s avonds is het “effe teveel van het goede”. Ik doe de gordijnen dicht… En wat te denken van die tuinen,waar kabouters verlicht worden als zwaar radioactief afval en de herten en sleden daarachter omgeven worden door ritmisch knipperende en veelkleurige lampjes!
Volgende week repeteren we met de band. We moeten afspreken,dat ieder van ons een rode muts opzet, afgezet met wit bont, voorzien van flikkerende ledjes. En als voorbereiding op ons optreden in Duitsland spelen we ‘Oh Tannenbaum” met een solo van Rieneke op de bas op de strofe “Du grünst nicht nur zur Sommerzeit, Nein, auch im Winter, wenn es schneit.” Gerard zal het geheel met tranen in de ogen leiden. Alhoewel…
Er valt nog veel te repeteren: optredens halverwege januari en begin februari met veel nieuw repertoire vragen nog enige aandacht. We leggen de lat steeds een stukje hoger, merk ik en dat is erg leuk. Het moeilijkste dat we tegenkomen is “licht” spelen. Spelen, alsof het geen moeite kost. Fladderen over moeilijk latinpassages, fluisterend langs bluesy loopjes. Voor mij zelf is één van de kenmerken van swing, dat er noten zijn, die wel gespeeld worden, maar nauwelijks te horen zijn en alleen maar achteloos in het voorbijgaan worden aangeraakt: een nootje erboven, een voorslagje van onder, een triooltje rond de belangrijke noot. Oefenen, oefenen, oefenen dus.
En dan zie je, dat als je een willekeurig melodietje probeert te reproduceren op je instrument,je die versieringen al automatisch aanbrengt, zo als een zangeres adlips zingt en het zelf al niet meer doorheeft.
Ik ga het maar weer eens proberen. Band in a Box is gestart en “Have yourself a merry little Christmas (in Eb, want ik ben gemakzuchtig) staat voor. Maar eigenlijk past de tekst van “My two front teeth” beter bij het moderne kerstfeest
Dick
Er valt nog veel te repeteren: optredens halverwege januari en begin februari met veel nieuw repertoire vragen nog enige aandacht. We leggen de lat steeds een stukje hoger, merk ik en dat is erg leuk. Het moeilijkste dat we tegenkomen is “licht” spelen. Spelen, alsof het geen moeite kost. Fladderen over moeilijk latinpassages, fluisterend langs bluesy loopjes. Voor mij zelf is één van de kenmerken van swing, dat er noten zijn, die wel gespeeld worden, maar nauwelijks te horen zijn en alleen maar achteloos in het voorbijgaan worden aangeraakt: een nootje erboven, een voorslagje van onder, een triooltje rond de belangrijke noot. Oefenen, oefenen, oefenen dus.
En dan zie je, dat als je een willekeurig melodietje probeert te reproduceren op je instrument,je die versieringen al automatisch aanbrengt, zo als een zangeres adlips zingt en het zelf al niet meer doorheeft.
Ik ga het maar weer eens proberen. Band in a Box is gestart en “Have yourself a merry little Christmas (in Eb, want ik ben gemakzuchtig) staat voor. Maar eigenlijk past de tekst van “My two front teeth” beter bij het moderne kerstfeest
Dick
RSS-feed
