Er tussen in…
We zitten er weer tussenin. Ik bedoel tussen Sinterklaas en Kerst. Het is zo’n verloren periode, een interbellum, waarin je bijkomt van de zoetigheden van de Sint en je voorbereid op het familiegebeuren met Kerst. “Wat eten we?”, “wie komt bij wie en waar?” Je probeert conflicten te vermijden en het leuke van deze uitspraak is, dat ik hem niet hoef toe te lichten. Iedereen weet waarover ik het heb en kent zijn eigen knelpunten…
De kerstmuziek kan weer opgezet worden. Op 6 december ’s morgensom 0.15 uur zat ik in de auto op weg naar huis en luisterde ik naar Skyradio. Ik had alle tijd, want het sneeuwde als een gek en de snelheid van het verkeer was gedaald topt 60 km p/u op de grote weg. En ja hoor, Sinterklaasavond is voorbij en Sky gaat over op Kerstmuziek. Ik moet zeggen: heerlijk. Sinterklaasliedjes zijn echt kinderliedjes, zeker de traditionele exemplaren: “Zie ginds komt de stoomboot”, “Daar wordt aan de deur geklopt”, “zachtjes gaan de paardevoetjes…” Als je als volwassene gedwongen wordt om dit soort teksten mee te zingen, bekruipt mij altijd een gevoel van plaatsvervangende schaamte, zeker als er geen kleine kinderen in de nabijheid zijn! Ik ontkwam er dit jaar ook niet aan. “Dank u Sinterklaasje”, kwam schoorvoetend en in het meest lage register en zonder enige ademsteun mijn keelgat uit. Schichtig keek ik om mij heen (alleen maar blije gezichten). Eentje begon er bij te klappen. NEEEEE…
Dan de kerstmuziek. Gelukkig. Kerst is natuurlijk van oorsprong een christelijk feest en daarom hebben “echte” componisten zich aan Kerstmuziek gewaagd. Je kent alle klassiek repertoire, daarover wil ik het niet hebben. Iets minder oud, maar voor vele van ons toch voor hun verwekking, is de muziek uit het Interbellum, de tijd tussen WO I en WO II. Daar werd ook “klassieke” muziek gecomponeerd, die soms absoluut niet klassiek maar baanbrekend was (Schönberg) en soms wonderbaarlijk mooi en romantisch (Ravel). Toch wordt het Interbellum het meest in verband gebracht met de ontwikkeling van de Jazz. De dixieland, de Blues, de Ragtime en daarna de improvisaties. Het Interbellum was geen periode van geluk en voorspoed. Ook toen kende ze een crisis: de Beurskrach van1929. De jaren daar naar toe en de jaren daarna vormde een vruchtbare basis voor het ontstaan van nieuwe muziekvormen. Dat belooft wat voor de komende jaren, denk ik dan, want “onze” crisis is dieper dan die van 29 (maar wel eerder verwacht en beter (nou ja…) opgevangen).
Populaire Kerstmuziek van nu komt uit die tijd, zoals WhiteChristmas, I’ll be home for Christmas en Carol Bells, hoewel de meeste christmassongs net na WO II zijn gelanceerd. Er is een leuke site, waar alle teksten van Xmassongs én de daarbij behorende filmpjes te zien zijn. Stemmige achtergrond muziek om af te spelen,terwijl je aan het surfen bent…
En oh, ja! Bigbandmuziek is ook ontstaan in het Interbellum!
Dick
We zitten er weer tussenin. Ik bedoel tussen Sinterklaas en Kerst. Het is zo’n verloren periode, een interbellum, waarin je bijkomt van de zoetigheden van de Sint en je voorbereid op het familiegebeuren met Kerst. “Wat eten we?”, “wie komt bij wie en waar?” Je probeert conflicten te vermijden en het leuke van deze uitspraak is, dat ik hem niet hoef toe te lichten. Iedereen weet waarover ik het heb en kent zijn eigen knelpunten…
De kerstmuziek kan weer opgezet worden. Op 6 december ’s morgensom 0.15 uur zat ik in de auto op weg naar huis en luisterde ik naar Skyradio. Ik had alle tijd, want het sneeuwde als een gek en de snelheid van het verkeer was gedaald topt 60 km p/u op de grote weg. En ja hoor, Sinterklaasavond is voorbij en Sky gaat over op Kerstmuziek. Ik moet zeggen: heerlijk. Sinterklaasliedjes zijn echt kinderliedjes, zeker de traditionele exemplaren: “Zie ginds komt de stoomboot”, “Daar wordt aan de deur geklopt”, “zachtjes gaan de paardevoetjes…” Als je als volwassene gedwongen wordt om dit soort teksten mee te zingen, bekruipt mij altijd een gevoel van plaatsvervangende schaamte, zeker als er geen kleine kinderen in de nabijheid zijn! Ik ontkwam er dit jaar ook niet aan. “Dank u Sinterklaasje”, kwam schoorvoetend en in het meest lage register en zonder enige ademsteun mijn keelgat uit. Schichtig keek ik om mij heen (alleen maar blije gezichten). Eentje begon er bij te klappen. NEEEEE…
Dan de kerstmuziek. Gelukkig. Kerst is natuurlijk van oorsprong een christelijk feest en daarom hebben “echte” componisten zich aan Kerstmuziek gewaagd. Je kent alle klassiek repertoire, daarover wil ik het niet hebben. Iets minder oud, maar voor vele van ons toch voor hun verwekking, is de muziek uit het Interbellum, de tijd tussen WO I en WO II. Daar werd ook “klassieke” muziek gecomponeerd, die soms absoluut niet klassiek maar baanbrekend was (Schönberg) en soms wonderbaarlijk mooi en romantisch (Ravel). Toch wordt het Interbellum het meest in verband gebracht met de ontwikkeling van de Jazz. De dixieland, de Blues, de Ragtime en daarna de improvisaties. Het Interbellum was geen periode van geluk en voorspoed. Ook toen kende ze een crisis: de Beurskrach van1929. De jaren daar naar toe en de jaren daarna vormde een vruchtbare basis voor het ontstaan van nieuwe muziekvormen. Dat belooft wat voor de komende jaren, denk ik dan, want “onze” crisis is dieper dan die van 29 (maar wel eerder verwacht en beter (nou ja…) opgevangen).
Populaire Kerstmuziek van nu komt uit die tijd, zoals WhiteChristmas, I’ll be home for Christmas en Carol Bells, hoewel de meeste christmassongs net na WO II zijn gelanceerd. Er is een leuke site, waar alle teksten van Xmassongs én de daarbij behorende filmpjes te zien zijn. Stemmige achtergrond muziek om af te spelen,terwijl je aan het surfen bent…
En oh, ja! Bigbandmuziek is ook ontstaan in het Interbellum!
Dick
RSS-feed