Striptease-tempo
Onlangs is het mooiste nieuwe woord van 2011 gekozen. Dit jaar is de keus van de jury gevallen op Wildbreien. Ik had er nog nooit van gehoord en misschien komt dat, omdat breien niet een activiteit is, die ik tot de mijne reken. Gelukkig heeft internet voor mij de betekenis in beeld gebracht en ik moet zeggen: de omgeving wordt er stukken fleuriger van. Het woord Boemerangkind (derde plaats) spreekt me meer aan. Het is een voor mij herkenbaar fenomeen: kinderen, die vooral thuiskomen om de auto te lenen, de was te (laten) doen, "bij" te eten en geld te besparen…. en natuurlijk uit liefde voor hun ouders, die hun zo’n plezierige jeugd hebben gegeven. Een ander nieuw woord kwam ik gisterenavond tegen: striptease-tempo. De term duidt op een langzaam ritme, dat je doet verlangen naar de volgende maten en de extase in het coda. Doel van dat tempo is de feeling van het betreffende nummer en de swingfactor van het nummer intenser te beleven. Nou, wie wil er nu niet straks luisteren naar onze uitvoering van Love (jawel!) is here to stay! Dianne, die er gisteren niet kon zijn, weet nog van niets en zij zal verrast zijn van de bewogenheid en warmte, waarmee de bigband haar straks begeleidt. Ik verheug me!
Onlangs is het mooiste nieuwe woord van 2011 gekozen. Dit jaar is de keus van de jury gevallen op Wildbreien. Ik had er nog nooit van gehoord en misschien komt dat, omdat breien niet een activiteit is, die ik tot de mijne reken. Gelukkig heeft internet voor mij de betekenis in beeld gebracht en ik moet zeggen: de omgeving wordt er stukken fleuriger van. Het woord Boemerangkind (derde plaats) spreekt me meer aan. Het is een voor mij herkenbaar fenomeen: kinderen, die vooral thuiskomen om de auto te lenen, de was te (laten) doen, "bij" te eten en geld te besparen…. en natuurlijk uit liefde voor hun ouders, die hun zo’n plezierige jeugd hebben gegeven. Een ander nieuw woord kwam ik gisterenavond tegen: striptease-tempo. De term duidt op een langzaam ritme, dat je doet verlangen naar de volgende maten en de extase in het coda. Doel van dat tempo is de feeling van het betreffende nummer en de swingfactor van het nummer intenser te beleven. Nou, wie wil er nu niet straks luisteren naar onze uitvoering van Love (jawel!) is here to stay! Dianne, die er gisteren niet kon zijn, weet nog van niets en zij zal verrast zijn van de bewogenheid en warmte, waarmee de bigband haar straks begeleidt. Ik verheug me!
Dat begeleiden, je ondergeschikt maken aan de zanger, is een moeilijke zaak in de nieuwe ruimte van CQ. Het geluid komt van alle kanten terug en vervormt de klanken tot een ondefinieerbarebrij. Nee, dat ligt echt niet aan ons spelen, al heb je dat meteen gedacht. Het is de akoestiek,daar. Geen gordijnen, geen geluiddempende schotten of vloerbedekking, geen geluidremmende structuren in het plafond, kortom vrijheid alom voor de decibellen. Na afloop van de repetitie, bieden we altijd nazorg aan Gerard, de dirigent. Hij is dan geheel verdoofd en loopt als een zombie wezenloos rond. Het doet mij denken aan de cartoon van Donald Duck, die net met zijn hoofd tussen twee bekkens is terecht gekomen. Na een paar geruststellende woorden komt het wel weer goed, maar op den duur moet het een effect hebben…
Het is ook nooit goed, hè. Eerst zaten we te krap en nu te “ruim-“:moerig. Maar dankzij het royale budget dat de gemeente Coevorden CQ (een soort Sinterklaas) schenkt, zal daar wel spoedig iets aan gedaan worden. Ik vind velours gordijnen voor de spiegelwand wel een goede optie. Dat dient dan 2 doelen. De muziek klinkt wat genuanceerder en we zien onszelf niet meer. Want Gerard heeft besloten, dat wij vanaf nu richting de spiegelwand gaan spelen. En ik vrees het moment, dat ik – zittend op de voorste rij – boven mijn lessenaar mijn choreografie bij Feel so good zie. In ieder geval moeten onze toekomstige toeschouwers niet vreemd opkijken,als wij tijdens ons optreden een dansgroepje allerlei geslaagde en minder geslaagde synchroon uitgevoerde gymnastische bewegingen maken. Alhoewel, niet iedereen in de band- sprak hij met enige zelfkennis – is nog zo soepel om daaraan mee te doen.
Dick
Het is ook nooit goed, hè. Eerst zaten we te krap en nu te “ruim-“:moerig. Maar dankzij het royale budget dat de gemeente Coevorden CQ (een soort Sinterklaas) schenkt, zal daar wel spoedig iets aan gedaan worden. Ik vind velours gordijnen voor de spiegelwand wel een goede optie. Dat dient dan 2 doelen. De muziek klinkt wat genuanceerder en we zien onszelf niet meer. Want Gerard heeft besloten, dat wij vanaf nu richting de spiegelwand gaan spelen. En ik vrees het moment, dat ik – zittend op de voorste rij – boven mijn lessenaar mijn choreografie bij Feel so good zie. In ieder geval moeten onze toekomstige toeschouwers niet vreemd opkijken,als wij tijdens ons optreden een dansgroepje allerlei geslaagde en minder geslaagde synchroon uitgevoerde gymnastische bewegingen maken. Alhoewel, niet iedereen in de band- sprak hij met enige zelfkennis – is nog zo soepel om daaraan mee te doen.
Dick
RSS-feed