
Nu ik weer vertrokken ben
en het klimaat van Nederland helaas weer ken
is het tijd om terug te kijken
op iets, dat erg achterhaald is gaan lijken
Elk jaar weer, ergens eind oktober,
zeg ik tegen mijzelf: Dit jaar doen we het sober
en elk jaar constateer ik na afloop van die dagen
dat we daar weer niet in hebben kunnen slagen.
De crisis, zult u zeggen, dat is toch een goed motief?
- Ah, u denkt mee, dat vind ik lief! -
In crisistijd kan toch iedereen bedenken
Dat ook Sint wat minder zal schenken?
Ja, maar als ik aankom aan de kade
en al die kindergezichtjes slaan me gade
met de glimmende oogjes, vol verlangen kijkend, ik weet het klinkt stom,
Maar dan draait mijn hart zich in mijn lijf weer om .
Ach wat, denk ik dan, whatever, shit
wat geweldig en wat leuk is dit.
En speelt dan ook nog die bigband uit KVorden
Dan pas kan er goed uitgepakt worden.

zou eigenlijk de Saints Band moeten heten.
Hun repertoire is geheel toegesneden
op het leven en werk van onze heiligheden
Op het laatste werkoverleg met Santa Claus,
mijzelf en onze vrouws[1]
Zeidenwe tegen elkaar bij een slokje en een hapje:
Eigenlijk is het onze huisband,snap je?.
Neem nou Knock on Wood
De Kerstman en ik kennen dat nummer heel goed
De tekst gaat eigenlijk over het geven van kado’s
en dat doen wij dus al een hele poos.

Just one touch from here, you know it means so much.
It's like thunder and lightning)
En zie de maan schijnt door de bomen
Zou de goede Sint wel komen
met voor mij die mooie glimmende nieuwe sax?
En, ziedaar, wat speelt de bigband straks?
(citaat uit Blue Moon: And then there suddenly appeared before me
The only one my arms will ever hold)
En zingen alle kinderen braaf
Sinterklaasje kom maar binnen
Dat is in de verste verte niet zo gaaf
als wat de Bigbandleden zingen
(citaat uit Big Spender: The minute you walked in the joint,
I could see you were a man of distinction, A real big spender, Good looking, so refined.
Say, wouldn't you like to know What's going on in my mind?)
Hun beeld van mij is zo oprecht gemeend en zo mooi omschreven
Daar kan ik weer een jaartje op leven.

(zij zijn verantwoordelijk voor de pepernoten en de speculaas)
Wie kan beter omschrijven,
waarom je er niet met je vingers af kan blijven.
(citaat uit The candyman: Willy Wonka makes
Everything he bakes Satisfying and delicious
Talk about your childhood wishes You can even eat the dishes)
Mijn collega de Kerstman vult mij graag aan,
want ook hij is met de bigband begaan
Al lig ik krom van het lachen in mijn stoel
omdat hij blijkbaar niet weet wat de vertaling is van “Fool”,
(citaat uit Fool on the Hill: Well on the way, Head in a cloud,
The man of a thousand voices talking perfectly loud
But nobody ever hears him, or the sound he appears to make)
Ik raak ontroerd, ben sterk bewogen,
Pink stilletjes wat tranen uit mijn ogen.
Wat een geweldig stel hulpsinterklazen en hulppieten
Pingelen op toetsen, martelen vellen, rammen op snaren, spugen op rieten.
Hij zei het me met een grijns op zijn gezicht, de smiecht,
Ik ken hem lang genoeg om te weten dat hij niet liegt
Hij vertelde met leedvermaak en in geuren en kleuren:
De Kerstman gaat de bigband inzetten voor vermaak van het ambtelijk gebeuren.
Op 9 januari in de avonduren, op de receptie voor het nieuwe jaar.
Dan gebeurt het. Alle ambtenaren zijn dan daar
en ook de meest belangrijke en invloedrijke personen uit de omgeving.
Zij krijgen hun eerste en soms een hernieuwde bigbandbeleving.
Wij, de musici, spelen daar, allemaal! Het is een grote kans.
Hoewel… allemaal, behalve Frans,
Hij loopt tussen de mensen door, met een bitterbal en een glas champagne.
Hij netwerkt voor de vereniging Vrienden Van (aardig van je!)
Ik zit dan in Spanje, en zeg nou niet dat ik daarmee bof.
Santa Claus krijgt immers alle lof!
Nou ja, volgend jaar weer nieuwe kansen, het is goed zo
YOHOO, YOHOO, YOHOO
De Sint
[1] Oud-nederlandse vervoeging