Stormy Weather
Ik zit achter mijn bureau en kijk een beetje verveeld naar buiten. Wat is het slecht weer. Regen en wind teisteren het huis en de storm veroorzaakt bij de ramen een hoge indringende fluittoon. Volgens mijn stemapparaat varieert die tussen een F# en een A, maar hoe dan ook, na verloop van tijd wordt het knap irritant. Dit is toch ook niet het weer, dat bij januari hoort! Je wilt schaatsen, sneeuwpoppen maken en glijbanen en dat dan allemaal bij een temperatuur van -5 bij een strak blauwe hemel. Van louter weeromstuit heb ik vandaag staand saxofoon gespeeld. Normaal zit ik op een barkruk, quasi nonchalant te spelen, maar ik zit al zo lang, dat ik nu ben gaan staan. Ik merk, dat als je staat, de sax meer steunt op je bovenbeen en dat daardoor de “beet” op het mondstuk verbetert. Met als gevolg dat de sax beter aanspreekt en in de laagte makkelijker aanblaast. Dat heb ik natuurlijk niet vanmorgen ontdekt, maar – lui als ik ben – kies ik liever voor een mindere toon met iets meer moeite, dan rechtop te staan in de kamer voor meer volume en een strakker geluid.
Ik zit achter mijn bureau en kijk een beetje verveeld naar buiten. Wat is het slecht weer. Regen en wind teisteren het huis en de storm veroorzaakt bij de ramen een hoge indringende fluittoon. Volgens mijn stemapparaat varieert die tussen een F# en een A, maar hoe dan ook, na verloop van tijd wordt het knap irritant. Dit is toch ook niet het weer, dat bij januari hoort! Je wilt schaatsen, sneeuwpoppen maken en glijbanen en dat dan allemaal bij een temperatuur van -5 bij een strak blauwe hemel. Van louter weeromstuit heb ik vandaag staand saxofoon gespeeld. Normaal zit ik op een barkruk, quasi nonchalant te spelen, maar ik zit al zo lang, dat ik nu ben gaan staan. Ik merk, dat als je staat, de sax meer steunt op je bovenbeen en dat daardoor de “beet” op het mondstuk verbetert. Met als gevolg dat de sax beter aanspreekt en in de laagte makkelijker aanblaast. Dat heb ik natuurlijk niet vanmorgen ontdekt, maar – lui als ik ben – kies ik liever voor een mindere toon met iets meer moeite, dan rechtop te staan in de kamer voor meer volume en een strakker geluid.
Maar goed ik stond dus. En omdat ik weet, dat Gerard, de bandleader, dit stukje ook leest, meld ik nog even, dat ik maat voor maat Chameleon heb doorgeworsteld. Hij dreigt dit stuk met de band uit te voeren op21 januari a.s. in Vollenhove. De belangrijkste passages lopen al wel (gelijk beginnen en redelijk gelijk eindigen, de solo’s van mannelijke alten). Maar daar tussen in wordt nog flink gesjoemeld… |
Terug naar het weer. Je kan het je niet voorstellen, maar dit type weer werkt inspirerend op componisten. Natuurlijk is er Stormy Weather. Dat kent iedereen wel, toch…? Daarnaast zijn er honderden andere, variërend van Blowin’ in the wind tot The Wind Cries Mary van Jimmy Hendrix. Peter, Paul en Mary hadden succes met Blowin’in the wind in de jaren 60 en zoals het dan vaak gaat werden zij veroordeeld tot het steeds weer zingen van dat zelfde liedje, zelfs toen ze al op leeftijd waren. Als je zo zoekt op liedjes, die op een of andere manier over het weer gaan, kom je soms nummers tegen, die best leuk zijn om te beluisteren. Ik had nooit gehoord van Billy Ray Cyrus. Maar hij heeft een leuk geluid, terwijl hij over de regen zingt…
Het weer in songs is in 99% van de gevallen een metafoor voor verdriet: Into each life some rain must fall is geschreven in New York in 1944, maar werd bekend door de Inkspots en Ella Fitzgerald, die geen van allen uit een druilerige klimaatzone kwamen. Overigens speelt op de achtergrond een pianist mee in een stijl, die onze eigen pianist goed past. Misschien moet het nummer op het repertoire om hem die kans te geven…
Slecht weer (het meest) en goed weer (soms) drukken gemoedsstemmingen uit. En omdat het iedereen wel eens tegenzit, kan CCR rustig zingen Have you ever seen the rain. Ook in Nederland wordt het weer gebruikt om vreugd’ en leed uit te drukken. Zachtjes tikt de regen op het zolderraam (dat was dus niet van de week het geval) uit de vorige eeuw en Sneeuw voor de Zon in dit tijdperk (by the way: het gebruik van de Nederlandse taal in de reacties bij dit lied van Fouradi op You Tube zijn minstens zo interessant!) zijn voorbeelden. En om helemaal somber te eindigen, schijnt het deze week ook nog vakantie te zijn. Dus geen repetitie. Het zou verboden moeten worden!
Dick
Het weer in songs is in 99% van de gevallen een metafoor voor verdriet: Into each life some rain must fall is geschreven in New York in 1944, maar werd bekend door de Inkspots en Ella Fitzgerald, die geen van allen uit een druilerige klimaatzone kwamen. Overigens speelt op de achtergrond een pianist mee in een stijl, die onze eigen pianist goed past. Misschien moet het nummer op het repertoire om hem die kans te geven…
Slecht weer (het meest) en goed weer (soms) drukken gemoedsstemmingen uit. En omdat het iedereen wel eens tegenzit, kan CCR rustig zingen Have you ever seen the rain. Ook in Nederland wordt het weer gebruikt om vreugd’ en leed uit te drukken. Zachtjes tikt de regen op het zolderraam (dat was dus niet van de week het geval) uit de vorige eeuw en Sneeuw voor de Zon in dit tijdperk (by the way: het gebruik van de Nederlandse taal in de reacties bij dit lied van Fouradi op You Tube zijn minstens zo interessant!) zijn voorbeelden. En om helemaal somber te eindigen, schijnt het deze week ook nog vakantie te zijn. Dus geen repetitie. Het zou verboden moeten worden!
Dick
RSS-feed