Chocolade en andere zaken
De grote, handgemaakte bonbons staarden mij aan. “Eet mij”, leken ze te roepen. De doos waarin ze verpakt waren, was van metallic grijs geverfd blik. En daarop waren exotische taferelen geschilderd. Het was duidelijk: deze heerlijke lekkernijen moesten de sfeer oproepen van warme stranden, warmbloedige zuiderlingen en zon, veel zon. Ik zag alleen de witte chocolade truffel, afgewerkt met guirlandes van pure chocolade, gelardeerd met een gekonfijt vruchtje. Maar toch, ergens in mijn achterhoofd drong zich een salsa-ritme naar voren. Ik kon het niet helpen, ik stond op van tafel en danswiegde slowly richting de keuken om een tweede kopje koffie in te schenken. Al “dansend” voelde ik me net Bill Cosby. Leuke vent, maar wat heb ik mij aan zijn ritmische bewegingen, die hij “dans” noemde, gestoord! Maar toen was ik jonger… Nou ja, de koffie is nú lekkerder.
De grote, handgemaakte bonbons staarden mij aan. “Eet mij”, leken ze te roepen. De doos waarin ze verpakt waren, was van metallic grijs geverfd blik. En daarop waren exotische taferelen geschilderd. Het was duidelijk: deze heerlijke lekkernijen moesten de sfeer oproepen van warme stranden, warmbloedige zuiderlingen en zon, veel zon. Ik zag alleen de witte chocolade truffel, afgewerkt met guirlandes van pure chocolade, gelardeerd met een gekonfijt vruchtje. Maar toch, ergens in mijn achterhoofd drong zich een salsa-ritme naar voren. Ik kon het niet helpen, ik stond op van tafel en danswiegde slowly richting de keuken om een tweede kopje koffie in te schenken. Al “dansend” voelde ik me net Bill Cosby. Leuke vent, maar wat heb ik mij aan zijn ritmische bewegingen, die hij “dans” noemde, gestoord! Maar toen was ik jonger… Nou ja, de koffie is nú lekkerder.
Oeps... Dit is niet mijn tekst...
Bigbands houden zich ook met Latijnse muziek bezig. Dat doen wij bijvoorbeeld met “Save the last dance for me”. Het zijn lekkere ritmes, die vooral veel vragen van de ritmesectie. Maar ook de blazers en de orkestleider krijgen het zwaar. Bewegen tijdens het spelen en dirigeren is immers minimaal verplicht. En als dirigent dien je, omdat je geen instrument hebt en dus je handen vrij, als een soort Braziliaanse dansmarieke, frivole capriolen te laten zien ter vermaak en stimulering van de toehoorders (Gelukkig, deze zin is er uit. Iets voor het Nationaal Dictee? (of is het diktee?)). Maar eerlijk gezegd, ik moet nog zien of de heupen van Gerard voldoende soepel zijn om wat ik mijn hoofd heb, waar te kunnen maken… En ik moet ook bekennen, dat mijn danspassen nog geleerd zijn op de muziek van Victor Sylvester. Toen leerde je als toppunt van vrijheid de Jive en de Cha-cha-cha. Natuurlijk bleef de Engelse wals en de Quickstep het belangrijkst. Met geen van die dansvormen kon je wat als jongeling. Ze waren te snel om op te slijpen. Hoewel… met de Engelse wals was het je toegestaan iets dichter bij je danspartner te komen en dat was – is – toch het hoofddoel van het dansen, toch, niet dan? Of is dat een typisch mannelijke uitspraak?
Ach, laat maar zitten. Ik zie de nieuwe discussies al weer oplaaien in de ritmesectie. Nieuwe, meest vrouwonvriendelijke (maar vaak spitsvondige) grappen worden reeds verzameld. De dirigent zal ze niet horen. Hij heeft oordoppen in of is geconcentreerd bezig uit te vinden welke dop in welk oor hoort. Daarbij komt nog, dat er tegenwoordig een dik gordijn achter hem hangt, dat alle geluiden rond de 1000 Hz smoort tot een onverstaanbaar gemompel.
Dick
Ach, laat maar zitten. Ik zie de nieuwe discussies al weer oplaaien in de ritmesectie. Nieuwe, meest vrouwonvriendelijke (maar vaak spitsvondige) grappen worden reeds verzameld. De dirigent zal ze niet horen. Hij heeft oordoppen in of is geconcentreerd bezig uit te vinden welke dop in welk oor hoort. Daarbij komt nog, dat er tegenwoordig een dik gordijn achter hem hangt, dat alle geluiden rond de 1000 Hz smoort tot een onverstaanbaar gemompel.
Dick
RSS-feed