Wodka
Het is grijs buiten. De sneeuw is weg en daarmee zijn ook de talrijke vogels op de voederplank verdwenen. Mistig, miezelig weer. Niks te beleven buiten, niets te beleven binnen, "hemmaol neks". Leve de winter. Componisten zijn door dit weer geïnspireerd. Denk eens aan de Suicide Song, die in werkelijkheid Gloomy Sunday heet. Geschreven door een Hongaar (Rezso Seress). Van dat originele nummer, waar je depressief van wordt als je alleen al de muziek hoort, zijn mooie jazzy versies in omloop, zoals dat van Sarah McLachlan. Maar dit terzijde.
In dit grijze weer spoed ik mij in mineur naar de oefenruimte. We zijn redelijk compleet (wie speelt er nog verdienstelijk trombone?!?!!). Gerard stelt zich op voor de troep: Groene Uien (“green omniums” voor onze Engelstalige jeugd). Een nieuw nummer. We spelen het zo van het blad af. Het gaat “nieet schlecht”. Maar in mijn hoofd vormt zich de vraag: Waarom? Waarom dit nummer. Natuurlijk gaf de dirigent wel een verklaring voor dit extra repertoire, maar toch…
Het is grijs buiten. De sneeuw is weg en daarmee zijn ook de talrijke vogels op de voederplank verdwenen. Mistig, miezelig weer. Niks te beleven buiten, niets te beleven binnen, "hemmaol neks". Leve de winter. Componisten zijn door dit weer geïnspireerd. Denk eens aan de Suicide Song, die in werkelijkheid Gloomy Sunday heet. Geschreven door een Hongaar (Rezso Seress). Van dat originele nummer, waar je depressief van wordt als je alleen al de muziek hoort, zijn mooie jazzy versies in omloop, zoals dat van Sarah McLachlan. Maar dit terzijde.
In dit grijze weer spoed ik mij in mineur naar de oefenruimte. We zijn redelijk compleet (wie speelt er nog verdienstelijk trombone?!?!!). Gerard stelt zich op voor de troep: Groene Uien (“green omniums” voor onze Engelstalige jeugd). Een nieuw nummer. We spelen het zo van het blad af. Het gaat “nieet schlecht”. Maar in mijn hoofd vormt zich de vraag: Waarom? Waarom dit nummer. Natuurlijk gaf de dirigent wel een verklaring voor dit extra repertoire, maar toch…
Was het om het nieuwe recept, dat hij meegenomen heeft uit Belarus? Of heeft zijn hart het moeilijk gekregen, door de wilde ervaringen die hij heeft gehad gedurende het verblijf in Brest? Ik weet het niet. In ieder geval moeten we hard repeteren, oude nummers, nieuwe nummers. We krijgen het er warm van in ons vertrouwde krappe hok. (Nog even, en dan stáán er muren en zít er verwarming in het nieuwe onderkomen en dan…). Er wordt gezwegen over de lotgevallen van Saxalot in Rusland. Zo nu en dan is er een blik van verstandhouding tussen de 3 leden, die Saxalot af en toe versterken en de rest moet maar raden wat er zich heeft voorgedaan: Teveel wodka (nou, dat werd zo heftig ontkend, dat het waar moet zijn)? Te weinig concentratie tijdens het optreden en vervolgens ook hier (nee, dat zeker niet. Het was een erg goed optreden daar)?
Mensen zijn soms net zo ondoorgrondelijk als muziek. Soms krijgen we stukken voor ons neus, geschreven op een manier, die door Jaap als Japans voor beginners werd omschreven. En soms zijn de partituren zo uit elkaar gerafeld, dat de afzonderlijke partijen niet in te studeren zijn. Samen klinkt het erg swingend, maar thuis op je slaapkamertje (ja, we studeren allemaal elke dag!) kun je er geen touw aan vast knopen. Wat me doet denken aan de Titanic – om een beetje bij te komen, na de vorige ervaring (als je tenminste de links opent…) -.
Het verhaal gaat, dat de band Nearer to God to Thee speelde, toen het schip langzaam in het ijskoude water van de zuidelijke ijszee verdween. Of dat klopt wordt tegenwoordig betwijfeld. Ontroerend is het wel, dus laten we die “kennis” maar voor waar aannemen. En daarbij, het past heel goed bij mijn grijze stemming.
We kletsen nog wat, stapelen de stoelen en verdwijnen…
Volgende week om 8 uur, maar half 8 mag ook. Aantrekkelijk, dan kunnen we in een therapeutische voorsessie ons oppeppen voor de repetitie…
Dick
Het verhaal gaat, dat de band Nearer to God to Thee speelde, toen het schip langzaam in het ijskoude water van de zuidelijke ijszee verdween. Of dat klopt wordt tegenwoordig betwijfeld. Ontroerend is het wel, dus laten we die “kennis” maar voor waar aannemen. En daarbij, het past heel goed bij mijn grijze stemming.
We kletsen nog wat, stapelen de stoelen en verdwijnen…
Volgende week om 8 uur, maar half 8 mag ook. Aantrekkelijk, dan kunnen we in een therapeutische voorsessie ons oppeppen voor de repetitie…
Dick
RSS-feed