Een goed begin
Beste Johan,
Met veel belangstelling heb ik je brief (zie hieronder) gelezen. Inderdaad, het schrijven van een column of een blog is zwoegen. Als dan ook nog de inspiratie ontbreekt wordt het dubbel hard werken. Over hard werken hoef ik jou natuurlijk niets te vertellen. Jij stuwt je energie graag op tot grote hoogten. Bij ons laatste optreden op 8 september j.l. meende ik zelfs noten te horen, die niet waren ontleend aan de partituur en je moet je afvragen of de arrangeur dit bedoelde. Ik vond het in ieder geval prachtig. Zeker omdat ik heb opgemerkt, dat naarmate de tonen uit een trompet geperst hoger zijn, het volume afneemt tot tenslotte een zwak gegorgel in het buizenstelsel overblijft. Vond jij het optreden in Dalen ook zo ontspannen? Er was veel publiek en het enthousiasme was groot. En het meest bijzondere: een groot deel van het publiek luisterde: het wijnglas in de linkerhand (om de rechter vrij te houden voor het schudden van handen van toevallig aanwezige notabelen), het gelegenheidstasje in de kleuren van het casual pakje en de colberts open om een begin (wat zeg ik?) van een buikje discreet te camoufleren. Ik heb dat allemaal goed kunnen observeren, omdat wij het begin en het einde vormde van de culturele middag en wij daartussen meer dan voldoende tijd hadden om ons te verpozen.
Het is een vreemde zaak met jazz. Probeer je eens voor te stellen hoe je een optreden van een jazzcombo bijwoont en vervolgens hoe je een uitvoering van een klassiek ensemble ondergaat. Bij jazz hoort geroezemoes en gelach, de lucht van bier en wijn en misschien een stiekem opgestoken sigaret. Bij Klassiek hoort stilte, georganiseerd applaus, ingehouden gekuch tussen de verschillende delen. Dalen paste ons wel. Richard speelde gepassioneerd zijn solo (Don’t Stop, dat deed ie ook niet) en ik lette even niet op en speelde een fis (die Gerard ogenblikkelijk hoorde, waarna hij onmiddellijk en luisterend met zijn goede oor op zoek ging naar de dader – ik beken!). Ik zal mij zaterdag minder laten afleiden en proberen te spelen wat er staat. Zaterdag spelen we op straat, dus met een zeer gemêleerd publiek. Dan verwacht ik geen geroezemoes. Hooguit een voorzichtig gejuich en een passend applaus van de aan de voet van het podium verzamelde familieleden en vrienden. Heb je genoteerd, dat we om 13.00 op de Markt in Coevorden spelen? Om samen met vele anderen het culturele seizoen in Coevorden te openen?
Beste Johan,
Met veel belangstelling heb ik je brief (zie hieronder) gelezen. Inderdaad, het schrijven van een column of een blog is zwoegen. Als dan ook nog de inspiratie ontbreekt wordt het dubbel hard werken. Over hard werken hoef ik jou natuurlijk niets te vertellen. Jij stuwt je energie graag op tot grote hoogten. Bij ons laatste optreden op 8 september j.l. meende ik zelfs noten te horen, die niet waren ontleend aan de partituur en je moet je afvragen of de arrangeur dit bedoelde. Ik vond het in ieder geval prachtig. Zeker omdat ik heb opgemerkt, dat naarmate de tonen uit een trompet geperst hoger zijn, het volume afneemt tot tenslotte een zwak gegorgel in het buizenstelsel overblijft. Vond jij het optreden in Dalen ook zo ontspannen? Er was veel publiek en het enthousiasme was groot. En het meest bijzondere: een groot deel van het publiek luisterde: het wijnglas in de linkerhand (om de rechter vrij te houden voor het schudden van handen van toevallig aanwezige notabelen), het gelegenheidstasje in de kleuren van het casual pakje en de colberts open om een begin (wat zeg ik?) van een buikje discreet te camoufleren. Ik heb dat allemaal goed kunnen observeren, omdat wij het begin en het einde vormde van de culturele middag en wij daartussen meer dan voldoende tijd hadden om ons te verpozen.
Het is een vreemde zaak met jazz. Probeer je eens voor te stellen hoe je een optreden van een jazzcombo bijwoont en vervolgens hoe je een uitvoering van een klassiek ensemble ondergaat. Bij jazz hoort geroezemoes en gelach, de lucht van bier en wijn en misschien een stiekem opgestoken sigaret. Bij Klassiek hoort stilte, georganiseerd applaus, ingehouden gekuch tussen de verschillende delen. Dalen paste ons wel. Richard speelde gepassioneerd zijn solo (Don’t Stop, dat deed ie ook niet) en ik lette even niet op en speelde een fis (die Gerard ogenblikkelijk hoorde, waarna hij onmiddellijk en luisterend met zijn goede oor op zoek ging naar de dader – ik beken!). Ik zal mij zaterdag minder laten afleiden en proberen te spelen wat er staat. Zaterdag spelen we op straat, dus met een zeer gemêleerd publiek. Dan verwacht ik geen geroezemoes. Hooguit een voorzichtig gejuich en een passend applaus van de aan de voet van het podium verzamelde familieleden en vrienden. Heb je genoteerd, dat we om 13.00 op de Markt in Coevorden spelen? Om samen met vele anderen het culturele seizoen in Coevorden te openen?
In dat seizoen komen wij ook in het Hofpoorttheater, samen met Porterhouse, een groep, waarvan we vroeger – en misschien ook nu nog – zouden zeggen dat ze folkmuziek speelden. Daar verheug ik mij wel op. Ik houd van folk en het experiment om die muziek te arrangeren voor een bigband vind ik spannend en gewaagd. Daar heb je zonder twijfel veel werk aan, Johan!
Ik denk dat er zaterdag veel mensen op de been zullen zijn en misschien grijpen trompettisten en trombonisten de kans wel aan om dan even stiekem en anoniem te komen luisteren. Dat is mooi, zeker als zij zich de dinsdag daarop melden om deel te nemen aan de bigband.
Johan, er staat veel te doen voor ons dit jaar. Ik denk aan het zoeken van sponsoren, het werven van donateurs, het plannen en organiseren van uitvoeringen, het schrijven van arrangementen (jij schrijft dan en ik praat er over…) en nog veel meer. Misschen kunnen wij dan ook een keer Wouter Hamel uitnodigen…
Groet,
Dick
Ik denk dat er zaterdag veel mensen op de been zullen zijn en misschien grijpen trompettisten en trombonisten de kans wel aan om dan even stiekem en anoniem te komen luisteren. Dat is mooi, zeker als zij zich de dinsdag daarop melden om deel te nemen aan de bigband.
Johan, er staat veel te doen voor ons dit jaar. Ik denk aan het zoeken van sponsoren, het werven van donateurs, het plannen en organiseren van uitvoeringen, het schrijven van arrangementen (jij schrijft dan en ik praat er over…) en nog veel meer. Misschen kunnen wij dan ook een keer Wouter Hamel uitnodigen…
Groet,
Dick
RSS-feed