Wat is de relatie tussen bigbandmuziek en dienstkleding? Ik weet het niet. Toch was dienstkleding binnen enkele minuten al het onderwerp van gesprek. Ik zal niet proberen uit te leggen, hoe je van een vacature voor een trombonist komt tot een verpleegster (sorry: verpleegkundige…), maar het gebeurde.
En eerlijk gezegd: het uniform heeft een functie. Ook in de bigband streven we er naar om allemaal ongeveer (gelukkig) hetzelfde gekleed te zijn, meestal in het zwart. Waarom is dat? Muziekensembles zijn een eenheid en dat wordt voor de kijker en luisteraar zichtbaar gemaakt door de kleding. Als iedereen zich op zijn eigen manier uitdost dan geeft dat onrust en dan wordt ook het publiek onrustig. Kleding heeft invloed op gedrag, je eigen gedrag. Ik herinner me mijn eerste gala’s. Ik ging in smoking extra rechtop lopen en mijn partner liep niet naast me: nee: ze “schreed”. Het beïnvloedt ook het gedrag van anderen. Als ik informele gesprekken wil hebben, dan zal ik me niet formeel kleden. Als ik als leidinggevende extra gewicht wil geven aan mijn opdrachten, dan zorg ik voor een uitrusting, die mijn “autoriteit” versterkt.
Maar gelukkig, bij ons in de bigband zijn nog geen dwingende kledingvoorschriften. We worden niet uit de band gezet als we een spijkerbroek met gaten dragen en ook sandalen worden getolereerd (dat is wel het randje…), noch worden we naar huis gestuurd als de rok te kort of te lang is, de haren alternatief gekapt of de pet op het hoofd wordt gehouden. Ik ben benieuwd hoe mijn collega’s zich volgende week uitdossen voor de repetitie!
Dick