BigBand Coevorden
  • Home
  • De Bigband
    • Huidige bezetting
    • Ontstaan
  • Programma
  • Mag ik meedoen?
  • Vacatures
  • Voor leden
  • Contact

Aflevering 22, jrg. 3

16/2/2012

 
Picture
De Brug

Het was het mijn avondje wel. We krijgen niet elke week bezoek van een Ierse folkgroup. Ons repertoire kent natuurlijk veel, verschillende stijlen, maar Iers is vrij zeldzaam. Vandaar dat we elkaar hebben ontmoet. Volgend jaar staat er een optreden gepland van de bigband Coevorden en  Porterhouse, die Ierse band, en volgens goed gebruik spelen we tenminste 2 nummers samen. Maar welke!
Het ene voorstel volgde het andere op. Bruce Springsteen en Pete Seeger, Molly Malone en the Wild Rover en ga zo maar door. Eigenaardig genoeg ontbrak het countrynummer Nine to five, wat wij gewoon op het repertoire hebben staan. Dat nummer kun je heel goed met elkaar spelen, al weet ik heel goed, dat country geen Ierse folk is.

Hoe sla je een brug tussen twee zo verschillende stijlen? Doe je dat door een gemeenschappelijk nummer 2 keer te spelen: één keer als folk en één keer als jazz? Of meng je de bezetting en speel je met elkaar en tegelijkertijd hetzelfde nummer? De violiste uit Porterhouse krijgt het dan wel heel zwaar tegen de trompetten en trombones. Of neem je een nummer van de folkgroup en ondersteun je dat door simpele drie en vierklanken (geen gedoe met 9- , 4+, Maj en andere jazz akkoorden)?  Ik weet het niet en dan is mijn vaste actie: internet.

Je komt daar merkwaardige bewerkingen tegen. Een favoriet nummer van mij – destijds – was Been on the road van Alex Campbell, een typisch nummer uit de jaren 60. Dat nummer is opnieuw uitgebracht door Eric Geevers in een Garage Rock uitvoering. Ik ben blij, dat ik dat niet eerder gehoord heb… Alle weemoed en verdriet is eruit geramd. Nou ja, je kan je er wild in uitleven. Een ander nummer dan: Guantanamera, oorspronkelijk ook gezongen binnen de Amerikaanse Folkwereld. Lekker relaxed ritme, een inhoudelijke boodschap en ruimte voor improvisatie. En inderdaad dit nummer is ergens op de wereld geschikt gemaakt voor Bigband.

Picture
Een volgende mogelijkheid is om het geweldige nummer van Liam Clancy “And the band played Waltzing Mathilda”, dan gezongen door onze collega’s van Porterhouse, direct te laten volgen door de bigband versie van Waltzing Mathilda, een prima arrangement overigens. Natuurlijk hebben we ook de alom bekende folksongs als Blowin ín the wind en Puff the magic dragon, die zijn te bewerken of al zijn bewerkt voor bigbandbezetting.

Ik ben benieuwd wat we precies gaan doen. Ik kan me er al wel een voorstelling van maken. Paul houdt zich niet in en gaat uit zijn dak op de piano bij the Leaving of Liverpool in een arrangement van hem zelf. Zijn hawaii blouse half open, zijn blik verwilderd, zijn eigen spel begeleidend door  krijsend geneurie.. De nieuwe ritmegroep (er zijn vacatures volgend jaar bij de bas, gitaar en misschien drums) swingt mee, het samba-patroon soepel vertolkend, Tim, met zijn nieuwe hairlook en gestoken in een tweedehands giletje van zwart leer, blaast zijn longen zowat door de altsax heen en ook Desiree is gegrepen door de flow van Liverpool en produceert met vuurspugende ogen de ene trompetsolo na de andere over de saxsectie heen.

Hans blijft gewoon zitten.

Dick



Comments are closed.
    Foto
    Picture
    Foto

    RSS-feed

    Archives

    Januari 2013
    December 2012
    November 2012
    Oktober 2012
    September 2012
    Juli 2012
    Juni 2012
    Mei 2012
    April 2012
    Maart 2012
    Februari 2012
    Januari 2012
    December 2011
    November 2011
    Oktober 2011
    September 2011
    Juni 2011
    Mei 2011
    April 2011
    Maart 2011
    Februari 2011
    Januari 2011
    December 2010
    November 2010
    Oktober 2010
    September 2010
    Augustus 2010
    Juni 2010
    Mei 2010
    April 2010
    Maart 2010
    Februari 2010
    Januari 2010
    December 2009
    November 2009
    Oktober 2009
    September 2009

Photos from DJ Buck, maartmeester