Onzuiver
Stemmen zonder vork! Gewoon luisteren naar elkaar en samen de goede toon zoeken. Simpel gezegd maar oh zo moeilijk te doen. Speelde ik maar piano, dacht ik, terwijl Gerard me fijntjes vertelde dat ik wederom te laag was. Een piano is altijd wat hij is: te laag, te hoog of net goed. De meeste piano’s bij CQ zijn trouwens aan de lage kant, lijkt het. Of ben ik altijd te hoog? Vast niet. In één van de lokalen staat een piano, die zo laag is, dat van één van de saxofoons de kop bijna van de hals gescheiden wordt, zoals militairen een zekere dode zo treffend omschrijven in het Handboek Soldaat.
Stemmen zonder vork! Gewoon luisteren naar elkaar en samen de goede toon zoeken. Simpel gezegd maar oh zo moeilijk te doen. Speelde ik maar piano, dacht ik, terwijl Gerard me fijntjes vertelde dat ik wederom te laag was. Een piano is altijd wat hij is: te laag, te hoog of net goed. De meeste piano’s bij CQ zijn trouwens aan de lage kant, lijkt het. Of ben ik altijd te hoog? Vast niet. In één van de lokalen staat een piano, die zo laag is, dat van één van de saxofoons de kop bijna van de hals gescheiden wordt, zoals militairen een zekere dode zo treffend omschrijven in het Handboek Soldaat.
Maar zuiver met elkaar spelen is moeilijk (en in het bijzonder met een wankelig mondstuk). Daarbij komt dat blaasinstrumenten van zichzelf niet zuiver zijn over het héle toonbereik. Ben je “hoog” goed gestemd, dan klinkt “laag” zo vals als wat.
We hebben gestemd op allerlei manieren. Een daarvan was op reine kwinten en kwarten. Als je een zuivere kwint speelt, dan ontstaan er onder- en boventonen. Elvira heeft het ons haarzuiver uitgelegd. Puur natuurkunde! En dat blijkt niet het lievelingsvak van Desiree te zijn. Ze heeft die kennis ook niet nodig, wat “haar” D (klinkend C) is zuiver, volgens kenners…
Je begrijpt, dat onze repetitie geheel in het teken van de natuurkunde heeft gestaan. Maar ook de psychologie van het blazen is onderwerp van gesprek geweest. Want wist je, dat als je je concentratie verlegt van het muziekpapier naar iets anders, dat het spelen dan veel makkelijker wordt? Bekend is de methode om op één been te proberen The Flight Of The Bumblebee te spelen. Probeer maar. Simpel hè? Een andere benadering hebben Elvira, Gerard en Annelies ontwikkeld in de 2e klas coupé van de trein. Door het schommelen van de trein, wordt de aandacht verlegd van soleren naar evenwicht. Wij hier in Drenthe zijn maar gezegend met onze treinverbinding. Dankzij het tempo van de trein kunnen wij tussen Coev en Zwolle 5 concerten plus toegift geven. Hoeveel training wil je nog meer? Maar goed, zuiver spelen dus.
We hebben gestemd op allerlei manieren. Een daarvan was op reine kwinten en kwarten. Als je een zuivere kwint speelt, dan ontstaan er onder- en boventonen. Elvira heeft het ons haarzuiver uitgelegd. Puur natuurkunde! En dat blijkt niet het lievelingsvak van Desiree te zijn. Ze heeft die kennis ook niet nodig, wat “haar” D (klinkend C) is zuiver, volgens kenners…
Je begrijpt, dat onze repetitie geheel in het teken van de natuurkunde heeft gestaan. Maar ook de psychologie van het blazen is onderwerp van gesprek geweest. Want wist je, dat als je je concentratie verlegt van het muziekpapier naar iets anders, dat het spelen dan veel makkelijker wordt? Bekend is de methode om op één been te proberen The Flight Of The Bumblebee te spelen. Probeer maar. Simpel hè? Een andere benadering hebben Elvira, Gerard en Annelies ontwikkeld in de 2e klas coupé van de trein. Door het schommelen van de trein, wordt de aandacht verlegd van soleren naar evenwicht. Wij hier in Drenthe zijn maar gezegend met onze treinverbinding. Dankzij het tempo van de trein kunnen wij tussen Coev en Zwolle 5 concerten plus toegift geven. Hoeveel training wil je nog meer? Maar goed, zuiver spelen dus.
Hoe doe je dat? Een standaardakkoord met elkaar afspreken en daarin je instrument goed toneren? We probeerden het met een niet nader genoemd akkoord (ik denk overigens dat het een Maj7/9-chord was). Na 5 keer oefenen klonk hij goed. Toen moest ik denken aan de gemiddelde Nederlander. Die zou zeggen dat zo’n jazzy akkoord hartstikke vals was. Terwijl jazzisten akkoorden met wat meer spanning juist prachtig vinden en de standaard 3-klanken saai. Bij koren heb je zo’n discussie. Het blijkt, dat meer complexe ritmes horen bij jonge(re) mensen en klassieke ritmes meer het ding is van oudere zangers. Deze uitspraak is redelijk veilig, omdat het waarheidsgehalte daarvan empirisch is getoetst. Gevaarlijker is de uitspraak, dat waar stemmen worden ingezet als instrument, de muziek meer gewaardeerd wordt door jongeren dan door ouderen, die liever gewoon meerstemmig zingen.
Goed, na deze verklaring duik ik enige tijd onder….
Dick
Goed, na deze verklaring duik ik enige tijd onder….
Dick
RSS-feed