Boterkoek
Wat voor een associatie roept dat bij u op? Een vettig soort zandgebak met veel ei? Of een gesuikerde dubbele boterham met room ertussen? Ik kende alleen de eerste variatie en was in de gelegenheid tien of meer boterkoeken te kopen voor een goed doel. Gelukkig kon ik mij beperken tot eén exemplaar, want erg goed voor de slanke lijn zijn ze niet. De baksels waren van Duitse makelij. Erg smakelijk.
Leden van de bigband - blijkt maar weer - zijn duidelijk geen navelstaarders. Ze zijn actief op allerlei sociale fronten en helpen hun medemensen waar ze kunnen. De opbrengst van de boterkoeken was voor een gospelkoor. Ik ben gek op gospelkoren, maar niet bijzonder op boterkoeken. D.w.z. de originele (gospelkoren bedoel ik, hoe chaotisch!). Zoals de groep, waar Mahalia Jackson uit voort is gekomen (begrijp dit nu weer niet verkeerd!) en waar swing nog niet wordt opgelegd, maar er van nature is.
Soms swingen wij ook, in de band dan. Vandaag oefenden we een stuk van Lennon en McCarty: Fool on the Hill. Heel bijzonder met een afwijkende maatindeling en in een latin ritme. We speelden van papier,het klonk goed, maar wat we speelden, was niet wat op papier stond. Ons natuurlijk ritmegevoel en het feit, dat we een bigband zijn, maakte, dat we het stuk swingend ten gehore brachten. Het duurde even voor we door hadden dat daardoor accenten zich verlegden.
We waren vanavond niet erg op dreef, aangedaan als we waren door het aangekondigde vertrek van onze bassist Tom. Stuk kwaliteit en humor weg en weer een vacature. Hoe vind je een basgitarist, die eens wat anders wil spelen dan een 3 akkoorden baslijn in een rockbandje? En we riepen nog tegen hem: Do nothing ‘till you hear from me. Helaas. We bleven met een klein groepje achter. 19 Oktober was niet een goede repetitie dag. Er waren teveel dingen, waardoor collega’s niet konden repeteren: geen ritmegroep, geen zangeres, geen trombonisten, nauwelijks tenoren, te weinig trompetten. Alleen de alten en de bariton waren compleet. Gek, dat als je zegt: “de alten waren er”, ik meteen denk aan vrouwen. Maar dat klopt niet. Tim zit als altsaxofonist ingeklemd tussen 2 dames. Hij is rustig en dat begrijp ik wel…
Blijkbaar was er dit weekeinde een concours voor harmonieorkesten. Omdat veel van ons ook in een harmonieorkest spelen, werden de ervaringen uitgewisseld. Je begrijpt, dat ik over die spontane evaluaties niets kan zeggen, om de nu goede relatie met die orkesten ook goed te houden. In ieder geval was niet iedereen tot aan het einde gebleven zoals een recensie beweerde. Wat wel waar is, dat door die contacten men elkaar erg goed kent. Zo is een buurvrouw besproken, die niet kan stoppen met praten over anderen. In de evaluatie werd een techniek uit de doeken gedaan om een gesprek met haar af te breken. Wist je, dat er mensen zijn, die hun familie hebben geïnstrueerd hoe vader te redden uit de handen van zo’n roddeltype? Fantastisch! Ik heb die vaardigheid direct op stencil (nee, dat is geen publieke site) gezet en in huis opgehangen voor het geval mij dat zo overkomen.
Oh ja, en dan hadden we het ook over bepaalde lessen, daarover later meer en oh ja, we hebben ook nog lekker gemusiceerd…
Dick
Wat voor een associatie roept dat bij u op? Een vettig soort zandgebak met veel ei? Of een gesuikerde dubbele boterham met room ertussen? Ik kende alleen de eerste variatie en was in de gelegenheid tien of meer boterkoeken te kopen voor een goed doel. Gelukkig kon ik mij beperken tot eén exemplaar, want erg goed voor de slanke lijn zijn ze niet. De baksels waren van Duitse makelij. Erg smakelijk.
Leden van de bigband - blijkt maar weer - zijn duidelijk geen navelstaarders. Ze zijn actief op allerlei sociale fronten en helpen hun medemensen waar ze kunnen. De opbrengst van de boterkoeken was voor een gospelkoor. Ik ben gek op gospelkoren, maar niet bijzonder op boterkoeken. D.w.z. de originele (gospelkoren bedoel ik, hoe chaotisch!). Zoals de groep, waar Mahalia Jackson uit voort is gekomen (begrijp dit nu weer niet verkeerd!) en waar swing nog niet wordt opgelegd, maar er van nature is.
Soms swingen wij ook, in de band dan. Vandaag oefenden we een stuk van Lennon en McCarty: Fool on the Hill. Heel bijzonder met een afwijkende maatindeling en in een latin ritme. We speelden van papier,het klonk goed, maar wat we speelden, was niet wat op papier stond. Ons natuurlijk ritmegevoel en het feit, dat we een bigband zijn, maakte, dat we het stuk swingend ten gehore brachten. Het duurde even voor we door hadden dat daardoor accenten zich verlegden.
We waren vanavond niet erg op dreef, aangedaan als we waren door het aangekondigde vertrek van onze bassist Tom. Stuk kwaliteit en humor weg en weer een vacature. Hoe vind je een basgitarist, die eens wat anders wil spelen dan een 3 akkoorden baslijn in een rockbandje? En we riepen nog tegen hem: Do nothing ‘till you hear from me. Helaas. We bleven met een klein groepje achter. 19 Oktober was niet een goede repetitie dag. Er waren teveel dingen, waardoor collega’s niet konden repeteren: geen ritmegroep, geen zangeres, geen trombonisten, nauwelijks tenoren, te weinig trompetten. Alleen de alten en de bariton waren compleet. Gek, dat als je zegt: “de alten waren er”, ik meteen denk aan vrouwen. Maar dat klopt niet. Tim zit als altsaxofonist ingeklemd tussen 2 dames. Hij is rustig en dat begrijp ik wel…
Blijkbaar was er dit weekeinde een concours voor harmonieorkesten. Omdat veel van ons ook in een harmonieorkest spelen, werden de ervaringen uitgewisseld. Je begrijpt, dat ik over die spontane evaluaties niets kan zeggen, om de nu goede relatie met die orkesten ook goed te houden. In ieder geval was niet iedereen tot aan het einde gebleven zoals een recensie beweerde. Wat wel waar is, dat door die contacten men elkaar erg goed kent. Zo is een buurvrouw besproken, die niet kan stoppen met praten over anderen. In de evaluatie werd een techniek uit de doeken gedaan om een gesprek met haar af te breken. Wist je, dat er mensen zijn, die hun familie hebben geïnstrueerd hoe vader te redden uit de handen van zo’n roddeltype? Fantastisch! Ik heb die vaardigheid direct op stencil (nee, dat is geen publieke site) gezet en in huis opgehangen voor het geval mij dat zo overkomen.
Oh ja, en dan hadden we het ook over bepaalde lessen, daarover later meer en oh ja, we hebben ook nog lekker gemusiceerd…
Dick
RSS-feed