KKKoud!!!
Koopavond in Coevorden. Stille straten. Een groepje mensen verzamelde zich op de Markt, waar provisorisch tenten geplaatst waren. Het was koud, heel koud. Geroezemoes. Rond de grootste tent kwamen mensen samen met kisten.
De tent was vol gezet met standaarden en stoelen en uit de kisten kwamen instrumenten. Koud. In de verte kwamen aarzelend 12 bolhoeden, gekleed in vuurrode jackjes naar het Marktplein geschuifeld. De eerste tonen van My Bonnie is over the Ocean werden ingezet. Het dweilorkest speelde zijn deuntjes recht voor de grote tent. De koude instrumenten met musici eraan keken elkaar aan en als of er een geheim teken werd gegeven bliezen de instrumenten met de dweilers mee: Als de lente komt, dan stuur ik jou… De orkestleider keek verstoord. Je moet weten, dat er een soort hiërarchie bestaat. Dweilorkesten spelen in C, G of F; de bigband speelt ook in andere toonsoorten. De straatmuzikanten spelen eenstemmig, m.u.v. het slotakkoord; de bigband speelt ingewikkelde akkoorden, zoals Cm7 b5-9/E. De leider keek dus verstoord. Zijn adem vormde een witte donderwolk in de kille avondlucht. Koud.
De bigband zette in: Teddy the Toad, daarna Big Spender en tot slot St. Thomas
En zie, vanuit een verborgen hoek op het plein verschenen de hoogwaardigheidsbekleders: burgemeester, projectontwikkelaar, hoge ambtenaren, een notaris, directeuren (ook die van CQ) en anderen, die de organisatie in handen hadden of gewoon toevallig daar waren. Speeches, handtekeningen en weer speeches en koud, koud, koud. Twee missen, “gans”in klederdracht brachten een koffer met inhoud naar de burgemeester. Speeches, koud, koud.
Een “verrassing”: de eerste steen (betonbalken) werd op zijn plaats getakeld.
De bigband speelde weer. Snel, heel snel. Zag ik een borreltje in een keel verdwijnen? Funky, Moondance, Pick up the pieces. De meeste notabelen liepen richting kroeg. Plein werd verlaten. Een enkeling luisterde naar de band. Heel in de verte was het dweilorkest nog te horen.
Jassen aan, helpen met opruimen van standaarden en borden. Lichten doven. In groepjes wordt nagepraat. “Hallo, tot na de vakantie!” “Ik bel je nog”. Dan de auto in.
Eindelijk: warm…
Dick
PS: Een dweilorkest speelt best leuke muziek. Veel mensen worden er vrolijk van…
Koopavond in Coevorden. Stille straten. Een groepje mensen verzamelde zich op de Markt, waar provisorisch tenten geplaatst waren. Het was koud, heel koud. Geroezemoes. Rond de grootste tent kwamen mensen samen met kisten.
De tent was vol gezet met standaarden en stoelen en uit de kisten kwamen instrumenten. Koud. In de verte kwamen aarzelend 12 bolhoeden, gekleed in vuurrode jackjes naar het Marktplein geschuifeld. De eerste tonen van My Bonnie is over the Ocean werden ingezet. Het dweilorkest speelde zijn deuntjes recht voor de grote tent. De koude instrumenten met musici eraan keken elkaar aan en als of er een geheim teken werd gegeven bliezen de instrumenten met de dweilers mee: Als de lente komt, dan stuur ik jou… De orkestleider keek verstoord. Je moet weten, dat er een soort hiërarchie bestaat. Dweilorkesten spelen in C, G of F; de bigband speelt ook in andere toonsoorten. De straatmuzikanten spelen eenstemmig, m.u.v. het slotakkoord; de bigband speelt ingewikkelde akkoorden, zoals Cm7 b5-9/E. De leider keek dus verstoord. Zijn adem vormde een witte donderwolk in de kille avondlucht. Koud.
De bigband zette in: Teddy the Toad, daarna Big Spender en tot slot St. Thomas
En zie, vanuit een verborgen hoek op het plein verschenen de hoogwaardigheidsbekleders: burgemeester, projectontwikkelaar, hoge ambtenaren, een notaris, directeuren (ook die van CQ) en anderen, die de organisatie in handen hadden of gewoon toevallig daar waren. Speeches, handtekeningen en weer speeches en koud, koud, koud. Twee missen, “gans”in klederdracht brachten een koffer met inhoud naar de burgemeester. Speeches, koud, koud.
Een “verrassing”: de eerste steen (betonbalken) werd op zijn plaats getakeld.
De bigband speelde weer. Snel, heel snel. Zag ik een borreltje in een keel verdwijnen? Funky, Moondance, Pick up the pieces. De meeste notabelen liepen richting kroeg. Plein werd verlaten. Een enkeling luisterde naar de band. Heel in de verte was het dweilorkest nog te horen.
Jassen aan, helpen met opruimen van standaarden en borden. Lichten doven. In groepjes wordt nagepraat. “Hallo, tot na de vakantie!” “Ik bel je nog”. Dan de auto in.
Eindelijk: warm…
Dick
PS: Een dweilorkest speelt best leuke muziek. Veel mensen worden er vrolijk van…
RSS-feed