64
Op één of andere manier was 64 vanavond belangrijk. Het sloeg niet op het aantal aanwezige bandleden of op de temperatuur in het oefenhok. In ieder geval was het de moeite waard om het erover te hebben. Ik zit nogal opzij en ook heb ik niet het meest stille instrument in handen, dus veel heb ik niet kunnen volgen. Nieuwsgierig was ik natuurlijk wel.
Op één of andere manier was 64 vanavond belangrijk. Het sloeg niet op het aantal aanwezige bandleden of op de temperatuur in het oefenhok. In ieder geval was het de moeite waard om het erover te hebben. Ik zit nogal opzij en ook heb ik niet het meest stille instrument in handen, dus veel heb ik niet kunnen volgen. Nieuwsgierig was ik natuurlijk wel.
Zou het over 1964 zijn gegaan? Misschien ging het over Dappere Dodo, waarvan de KRO in mei van dat jaar de laatste aflevering uitzond. Tante Hannie(Lips) kondigde het programma altijd aan. In zwart-wit natuurlijk. En de link met de bigband is dan het onverstoorbare doorzettingsvermogen om ritmische partijen zonder backinggroup goed te spelen. Maar goed, daar ging het zeker niet over, want slechts weinigen herinneren zich de zinderende spanning, die de avonturen van DD opriepen. Sterker nog, het gros van ons bestond nog niet! Minstens 2 prominente bandleden zagen het levenslicht in dat jaar. Ze waren natuurlijk niet de enigen. Even een stukje hedendaagse geschiedenis: Yvonne van Gennep, Nellie Cooman, Rene Eijkelkamp, Bjarne Riis, Linda de Mol Sandra Bullock, Adam Curry en Jort Kelder, allemaal in dat jaar geboren. Blijkbaar was het een goed jaar.
Ging het dan om de leeftijd van 64 jaar? De Beatles zongen er al over (in 1964!). Het is een goed nummer en het illustreert heel goed, wat Gerard niet wil: het huppelritme i.p.v. de swing. Maar nee, dat leek me ook niet het onderwerp.
Maten dan? 64 maten, dat zijn 4 solo’s van 16 maten. Net lang genoeg om uit te kunnen pakken en net kort genoeg om niet te ontsporen. Sommige gelegenheidsbandjes spelen ook niet meer dan 16 maten zeggen ze zelf. Maar die zouden eens mijn vorige blog moeten lezen. (Als werkgever zou ik trouwens niet naar dit filmpje kijken, want ik neem aan, dat het allemaal in de tijd van de baas gebeurt. Maar dit terzijde).
Op mijn zoektocht naar 64 kwam ik ook het album van Donovan (Sixtyfour) tegen. De muziek riep meteen de kamer op waar je vrienden heftig shag of pijp (= pijpje met kop eraan, waardoor je de rook kunt aanzuigen, van de brandende tabak in de kop, voor de jongeren onder ons…) rokend op kussens,die her en der door de ruimte verspreid lagen, luisterden naar “The darkness of my life”. De kaarsen, op de met kaarsvet bedekte flessen geprikt stonden op kleine tafeltjes en boven ons hoofd hing het altijd aanwezige visnet, al dan niet behangen met lappen en lichte voorwerpen. De naam van Buffy Sainte Marie kwam ook in mij op: “Until it is time for you to go”. Die 2 hoorden bij de groep protestzangers en folksingers, waar ook – eerder – Pete Seeger en Woody Guthrie behoorden. Zwijmelend bekeek ik de oude filmpjes. Weg zoektocht naar 64. Veel zoete herinneringen, maar oh, oh, oh, hoe konden we dat mooi vinden…
Dick
Maten dan? 64 maten, dat zijn 4 solo’s van 16 maten. Net lang genoeg om uit te kunnen pakken en net kort genoeg om niet te ontsporen. Sommige gelegenheidsbandjes spelen ook niet meer dan 16 maten zeggen ze zelf. Maar die zouden eens mijn vorige blog moeten lezen. (Als werkgever zou ik trouwens niet naar dit filmpje kijken, want ik neem aan, dat het allemaal in de tijd van de baas gebeurt. Maar dit terzijde).
Op mijn zoektocht naar 64 kwam ik ook het album van Donovan (Sixtyfour) tegen. De muziek riep meteen de kamer op waar je vrienden heftig shag of pijp (= pijpje met kop eraan, waardoor je de rook kunt aanzuigen, van de brandende tabak in de kop, voor de jongeren onder ons…) rokend op kussens,die her en der door de ruimte verspreid lagen, luisterden naar “The darkness of my life”. De kaarsen, op de met kaarsvet bedekte flessen geprikt stonden op kleine tafeltjes en boven ons hoofd hing het altijd aanwezige visnet, al dan niet behangen met lappen en lichte voorwerpen. De naam van Buffy Sainte Marie kwam ook in mij op: “Until it is time for you to go”. Die 2 hoorden bij de groep protestzangers en folksingers, waar ook – eerder – Pete Seeger en Woody Guthrie behoorden. Zwijmelend bekeek ik de oude filmpjes. Weg zoektocht naar 64. Veel zoete herinneringen, maar oh, oh, oh, hoe konden we dat mooi vinden…
Dick
RSS-feed